Śmierć jeździ audi to tragikomiczna powieść drogi, poruszająca takie tematy jak przyjaźń, nadzieja czy wykluczenie społeczne. Z dzielnicy w której mieszka Waldemar, nie ma ucieczki. Tutaj lądują osoby, którym się w życiu nie udało, a znakiem rozpoznawczym tego miejsca są pożary. Płoną śmietniki, samochody, a nawet budynki. Zajęciem dzieci jest niszczenie czegoś, na przykład świeżo posadzonego drzewa. To osiedle, do którego strach przyjechać, a jeszcze większy strach nigdy się z niego nie wydostać.

Jedenaście lat temu Kornelia Pliszka przeszła przez piekło, które zgotowały jej organy ścigania. Uraza, którą daży policję jest tak wielka, że gdy znów potrzebuje pomocy, czeka do ostatniej chwili, by o nią poprosić. Niestety, kiedy słyszy dźwięk rozbijanej szyby, zaraz po tym, jak otrzymuje serię pogróżek, nie ma już wyboru. Udaje się na policję i pechowo trafia na tego samego śledczego, co kilka lat temu... Złe wspomnienia wracają, ale ona nie może zrezygnować z tej pomocy.

Tytułowa Ajurweda bywa nazywana matką medycyny – jako jeden z najstarszych systemów leczniczych. Jest starohinduską sztuką leczenia, ale przede wszystkim sztuką zachowania pierwotnej równowagi organizmu – czyli zdrowia. Nie wiem czy w obecnych czasach, w których każdy człowiek gdzieś goni jest coś ważniejszego, niż zdrowy organizm i spokojna głowa.

W Ktoś z nas będzie następny podobało mi się to, że, jak na młodzieżówkę, poruszono w niej więcej poważnych i życiowych tematów, takich jak alkoholizm u młodych osób, choroba i śmierć w rodzinie czy poważne pogróżki. Na jej tle pierwszy tom wypada odrobinę dziecinnie. Czytałam go dość dawno, ale pamiętam, że samo rozwiązanie śmierci Simona było dla mnie takim wołaniem o atencję znudzonego dziecka, mimo że wiem, że bohater mierzył się z problemami natury psychicznej i potrzebował pomocy. Tutaj mamy jednak inny motyw – zemstę oraz dążenie do celu po trupach. Dzięki temu całość książki nabiera nowego, doroślejszego wydźwięku.

Fabuła to jedno, ale bohaterowie muszą sprawić, że stanie się ona jeszcze bardziej interesująca. I tak jest w tym przypadku – każdy z władców ma w sobie coś, co odróżnia go od pozostałych. Grimshaw jest mroczny i uwodzicielski, a jednocześnie tajemniczy i zamknięty. Oro wydaje się być najpotężniejszą jednostką na wyspie, ale czy na pewno? Cleo budzi lęk i pozuje na najbardziej niebezpieczną, Azul dba o dobro swoich poddanych, a Celeste próbuje zrobić wszystko, by przełamać klątwy, nie spełniając najważniejszego warunku przepowiedni – przelania krwi innego władcy.