Autor zabiera nas w podróż po mniej i bardziej znanych zakątkach Trójmiasta, które osobiście uwielbiam, więc umiejscowienie weń akcji sprawiło mi niebywałą przyjemność. Znajdziecie tu kawał świetnego policyjnego śledztwa, od wizyty w prosektorium począwszy, przez rozmowy i przesłuchania potencjalnych świadków, na poszukiwaniach choćby najmniejszego punktu zaczepienia, skończywszy. Tak szczegółowo opisana praca śledczych pozwala nam na zaangażowanie i stanie się częścią zespołu.

Zemsta wręcz napędza fabułę całej trzytomowej serii i kończąc czytanie Ktoś z nas powrócił, zaczęłam się zastanawiać, czy to, co wydarzyło się w tej części, było już zaplanowane, kiedy autorka dopiero tworzyła fabułę Ktoś z nas kłamie. Jeśli tak, to jestem naprawdę pełna podziwu i jako całość ta seria wypada naprawdę dobrze, jak na obecnie wydawane historie młodzieżowe z kryminalno-dramatycznym klimatem.

  Czarne echa to bardzo zmyślnie napisana seria z dużą dawką ironii i czarnego humoru, który tak bardzo lubię. Szamałkowi Grecy to ludzie z krwi i kości, którzy nie różnią się od nas tak bardzo w swej ludzkiej ułomności. Intryga kryminalna w połączeniu z życiem prywatnym głównego bohatera tworzy ciekawą i dość wciągającą mieszankę. Czyta się lekko, szybko i z przyjemnością.

Sporo do zarzucenia mam jednak Kennie, która jak dla mnie wykazywała się dość sporą nielogicznością w swoim postępowaniu. Już na samym początku autorka nie wskazała konkretnych powodów, dlaczego Kenna uważała, że Mikki jest zmuszana do ślubu i/lub ofiarą przemocy w związku – samo to, że Kenna nagle postanawia odzyskać kontakt z Mikki i wręcz ściągnąć ją do Anglii, był trochę niedopracowany, ponieważ nie miał logicznego podłoża, dlaczego główna bohaterka to robi. Późniejsze jej śledztwo było też jak dla mnie mało rozsądne – jak na to, że przebywała bez kontaktu ze światem zewnętrznym i w grupie obcych ludzi, zachowywała się aż nadto swobodnie podczas wypytywania kolegów i odkrywania tajemnic Plemienia.

Dla mnie – o dziwo – ten wyuzdany romans sportowy z czworokątem w tle będzie jedną z najlepszych serii przeczytanych w tym roku. Nie był genialnie napisany. Nie był poruszający i wzruszający. Był jednak zabawny, lekki, wciągający i naprawdę czekałam na ten drugi tom. Dobrą zabawą podczas czytania też można zagwarantować sobie miejsce w topce najlepszych książek w roku.