Fibromialgia stosunkowo niedawno została uznana za odrębną chorobę. To zespół chorobowy charakteryzujący się uogólnionym bólem w układzie ruchu z występowaniem charakterystycznych punktów, rozmieszczonych symetrycznie, wrażliwych na ucisk, któremu towarzyszy uczucie przewlekłego zmęczenia, wrażenie sztywności oraz sen niepowodujący poczucia odpoczynku. Te niecharakterystyczne objawy, mogące sugerować inne schorzenia, najczęściej powodują znaczne opóźnienie w rozpoznaniu i tym samym, wdrożeniu leczenia. Szacuje się, że problem dotyczy 2–10% ludzi.  

Autorka wydanej dwa lata temu „Leśnej Terapii” kontynuuje temat, przedstawiając nam dwanaście rodzimych gatunków drzew, opisując kompleksowo każdy z nich zarówno pod względem morfologii, ale także w kontekstach kulturowych czy historycznych oraz, co oczywiste w przypadku tej autorki, ich wpływu na nasze samopoczucie. Dodatkowo w każdym rozdziale zawarta jest garść ciekawostek dotycząca leśnych czy parkowych darów natury, włącznie z konsumpcyjnymi. Tutaj jednak każdy czytelnik musi działać na własne ryzyko, ja się skusiłam dwukrotnie – nie moje smaki... Zastanawiające jest także ile gatunków aspiruje do bycia uznanym za miejsce ostatecznej rozprawy Judasza ze swoim podłym życiem.

Mityczny pociąg ze złotem, który według niektórych przekazów, wywieźć miał w głąb Rzeszy skarby o nieoszacowanej wartości, potężny system podziemnych komnat i tuneli, który stał się ponurą wizytówką Gór Sowich i tajemnicza broń, użycie której mogłoby wywołać niewyobrażalne skutki – Krzystof Piersa odważnie sięga po tematykę, która wydawać się może mocno już wyeksploatowana. Z jednej strony, rzec można, że znamy już całkiem sporo takich historii. Z drugiej zaś, jest to temat, który niezwykle silnie działa na naszą fantazję. To obietnica przygody, szaleństwa i niebezpieczeństwa, czyli wszystkiego tego, o czym skrycie marzymy. Tego, czego pragnie ukryty w nas łowca skarbów. On mieszka w każdym z nas i w napięciu czeka na odpowiednią pożywkę. A Piersa to właśnie nam serwuje – porywającą opowieść, której dynamika sprawia, że trudno jest nam odłożyć książkę nim dojdziemy do jej zakończenia.

Okazuje się, że świat oceanicznych głębin jest fascynujący, piękny i bardzo zagrożony. Poszczególne rozdziały książki prezentują chyba wszystkie możliwe aspekty funkcjonowania tak złożonego ekosystemu jakim jest potężny ocean. Poznajemy rafy koralowe, ich skomplikowane struktury, delikatność jaką się cechują i niebagatelną rolę jaką odgrywają w tym odwiecznym cyklu życia i śmierci. Zwierzęta zamieszkujące ocean, od tych, które dobrze znamy jak delfiny, foki czy płaszczki, po mocno tajemnicze istoty, z których istnienia często nawet nie zdawaliśmy sobie sprawy. Jaką rolę odgrywają małże? Dlaczego niewielki ślimak jest mistrzem zabijania? Kto włada namorzynowym lasem?

Serce z odzysku nie jest pierwszą powieścią z motywem chorego serca i oczekiwaniem lub nieotrzymaniem nowego w wyniku przeszczepu, jaką czytałam, ale pierwszą poruszającą wątek poznania swojego dawcy. Sydney wie, że nie powinna przekraczać tej granicy, ale nie czuje, że jej serce należy wyłącznie do niej – nadal uważa je za własność Mii i chce w jakiś sposób podziękować jej za jej ofiarę, poznać i zrealizować to, czego zmarła dziewczyna nie zdążyła dokończyć za życia. Pomaga jej w tym Clayton, a ich misją jest dokończenie mapy Mii, zostawionej w domku na drzewie. Wypełniając – jak im się wydaje – niedokończone plany dziewczyny, pogłębiają swoją wzajemną relacją. Sydney jednak wie, że nie może dłużej ukrywać prawdy.