Nie ukrywam, że mnie ta książka wciągnęła i dała wiele do myślenia. Za każdym razem w konkretne role, schematy stawiałam kobiety z najbliższego mi otoczenia. Zatem refleksji miałam mnóstwo. Mimo prostego odbioru i bardzo przystępnego języka, czytałam tę książkę długo, ponieważ często musiałam ją przemyśleć, przeżyć i zastanowić się czy w moim przypadku tak właśnie jest i czy ja chcę to kontynuować.

Książki takie jak Null nie są ‘fajne’. Mogą być, interesujące, mogą zmuszać do myślenia. I taki właśnie obraz bliskiej nam wojny przedstawia Twardoch. Fikcja budowana na realnym, żywym organizmie konfliktu zbrojnego. Spojrzenie na mapę w telewizji, gdzie miasto zmienia jeden kolor na drugi, z tej perspektywy, o której nie chce się myśleć, ale o której warto przeczytać i o której należy być świadomym.

Oczekiwania miałam naprawdę spore, ponieważ kryminał w świecie pisarskim brzmiał świetnie. Niestety, autorka wybrała sobie jeszcze jeden motyw fabularny, który w moim przypadku był strzałem w kolano – teorie spiskowe. Nie cierpię teorii spiskowych, a kiedy zdałam sobie sprawę, że jest to poniekąd oś napędzająca fabułę, to już wiedziałam, że to nie jest powieść dla mnie.

Lektura okazała się bardzo przyjemna i zadziwiająco szybka, a to nie tylko dzięki jej treści, ale nietypowej formie i licznym fotografiom. Owo wydanie urzekło mnie przede wszystkim porządnym spisem ilustracji oraz sporządzoną bibliografią, która jest niejaką wskazówką dla osób chcących zgłębić swoją wiedzę na temat poetki. Uważam, że jest to ksiażka idealna dla miłośników twórczości Lilki. Niewymagająca, ciekawa i skrupulatnie opracowana.

Jeżeli nie mieliście okazji czytać pierwszej książki z serii, której bohaterką jest doktor Yao, to zapewniam, że spokojnie można te powieści czytać niezależnie. Ostrzegam jednak, że jeśli raz wkroczycie w świat wykreowany na kartach tych książek, to będziecie chcieli do niego powrócić. Michael Tsokos serwuje nam to, czego tak bardzo pragniemy: przekonujących bohaterów, pełną dynamicznych zwrotów akcję i dostęp do wiedzy, która nie jest powszechna. Porusza się w obszarach, które zawsze wywołują skrajne emocje, takich jak krzywda dzieci, przemoc seksualna, zbrodnie popełniane ze szczególnym okrucieństwem. W jego prozie jest tego dużo i warto mieć świadomość, że książki te nie są lekkie w odbiorze. Tsokos pisze bardzo dobrze i widocznym jest jego wieloletnie doświadczenie w występowaniu przed dużym gronem odbiorców - wie jakiego języka używać, jak budować atmosferę zaciekawienia i napięcia. Potrafi kierować teatrem lalek.