Rand al’Thor, młody chłopak, pasterz, mieszka razem z ojcem w niewielkiej wsi zwanej Polem Emonda, która znajduje się w jednej z najbardziej zapomnianych i najmniej uczęszczanych części świata. Wraz z przyjaciółmi: Perrinem, Mattem i Egwene, w przerwie od codziennych obowiązków fantazjują o podróżach do dalekich krain i licznych przygodach z nimi związanymi, a jednocześnie przygotowują się do święta z okazji nadchodzącej wiosny – Bel Tine. Spokój w Polu Emonda zostaje zmącony przez wizytę gościa niezwykłego i niecodziennego. Do wsi trafia Aes Sedai – kobieta potrafiąca przenosić jedyną Moc. Samo pojawienie się Moraine jest niczym w porównaniu do wiadomości, które ma do przekazania. Magiczne pieczęcie na więzieniu Czarnego – najwyższego zła, słabną, czas się kończy, a na świecie pojawił się Smok Odrodzony – kolejne wcielenie legendarnego wojownika, władającego męską częścią Jedynej Mocy, który ma stanąć do walki z osobnikiem odpowiedzialnym za skażenie źródła Mocy w przeszłości

Ciemna i tajemnicza okładka oraz opis od wydawcy nastrajają czytelnika na mroczny kryminał z wątkiem paranormalnym. W rzeczywistości Krzysztof Jasza zaserwował czytelnikowi kryminał o zabarwieniu przygodowym z elementami fantastyki i krótkim wątkiem romantycznym, który czyta się szybko i przyjemnie. Jest to pozycja nieco zaskakująca, z oryginalnymi i nieco specyficznymi bohaterami, którzy dodają kolorytu powieści. Jednakże chwilami są nieco przerysowani i groteskowi – Magda, młoda i niezależna silna kobieta niczym Vin Diesel rozkłada na łopatki wrogów o nadludzkiej sile i refleksie, a redaktor Mrocz, pod wpływem narkotyku wyrywa kaloryfery ze ściany, bliżej mu jednak do piwniczaka niż do siłacza.

Spokój szanowanej we wsi rodziny Sosnów, po dniu ciężkiej pracy, zakłóca właśnie dzwoniący telefon. Jak zwykle zwiastuje on potencjalne nieszczęście, zaginęła nastoletnia mieszkanka wsi – Angelika. Jej matka prosi Zbigniewa Sosnę o pomoc w poszukiwaniach. Zbigniew razem z sąsiadem i córką wybierają się na poszukiwania zaginionej. Dziewczyna zostaje odnaleziona w zagajniku niedaleko karczmy. Żyje, ale jest nieprzytomna, a według Braneckiego za atakiem stoi... wilkołak. Obrażenia pasują idealnie do tych opisanych w Bestiariuszu, który u siebie w domu posiada sąsiad Zbigniewa. Niedługo potem następuję kolejny atak, a bezradny sołtys musi prosić o pomoc miejskie organy ścigania, czym tylko wzmaga niezadowolenie mieszkańców Wisłowic. Do rozwiązania sprawy ataków, za którymi może czaić się wilkołak, oddelegowany zostaje niezwykle ekscentryczny komisarz Radzkin…

Książka urzekła mnie nie tylko historią głównych bohaterów, ale także kolorytem Włoch. Czy to opis La Scali w Mediolanie, czy winnicy, wszystko zostało w taki sposób opisane, że przenosiłam się do tych widoków i ciepła. Może wpływ na mój odbiór ma też fakt, że pochodzę z miejsca, gdzie mamy mnóstwo winnic, a konkursy winiarskie czy kursy somelierskie są na porządku dziennym. Zatem widoki winogron, ich kolor jest mi bliski. Wszystko dopełniał smak win wytwarzanych przez Montinellich.

Jestem zauroczona Chrupkiem i myślę, że wydane zostaną kolejne tomiki z jego przygodami. Według mnie przygody pieska będą się nadawać już od początku przygody z czytaniem, jest bardzo mało tekstu i są duże obrazki. Język Chrupka jest bardzo prosty, przejrzysty, dlatego będzie świetnie przystępny już dla maluszków. Podoba mi się, że pewne wyrazy zostały w książce powtórzone nawet trzy razy. Jest to istotne, ponieważ nasz bobas już od początku zapamiętuje słowa pojawiające się w książce. Kolejnym aspektem, na który zwracam uwagę przy książkach dla dzieci, to oczywiście ich szata graficzna.