Linn Skaber w zilustrowanej przez fenomenalną Lisę Asato Młodości zabiera nas na karuzelę życia młodych – już nie dzieci, jeszcze nie dorosłych. Hormony, emocje, tęsknota za dzieciństwem i stabilnością, chęć przygody, wstyd, rozpacz, zaciskanie zębów, marzenia i euforia przeplatają się w tej wzruszającej i mocnej opowieści o stracie, dorastaniu i zmianie. Autorka wysłuchała głosu młodych Norwegów, przedstawiła ich historie i myśli uniwersalnym językiem młodości. Słowami buntu i bezkompromisowości, który niestety często brzmi tylko w nastoletnich głowach, nie znajdując przestrzeni, w której mogą być bezpiecznie wypowiedziane.

Do debiutów zawsze podchodzę z ostrożnym entuzjazmem, ciężko jest przewidzieć, co jest w środku. I tak też jest w przypadku Małgorzaty Stefanik, wątki detektywistyczno-sensacyjne poprzeplatane koreańską dramą z elementami romansu to naprawdę mocno niecodzienne połączenie. Choć nie brakuje elementów, które nieco zastanawiają, jak na przykład sprawność fizyczna Alyssy na poziomie młodego lekkoatlety u szczytu formy, pomimo odbycia półrocznej kary w zamknięciu, czy dotychczasowa anonimowość i pozostanie w cieniu, połączone z przebywaniem w towarzystwie popularnego koreańskiego boysbandu.  

Do bazy pod K2 przyjeżdża Polska Wyprawa Narodowa, która ma za zadanie zdobyć ostatni niezdobyty zimą ośmiotysięcznik. Skład ekipy to najlepsi wspinacze wysokogórscy w Polsce, jedni z najlepszych na świecie. Połączenie doświadczenia starszych wspinaczy z wigorem wschodzących gwiazd światowego himalaizmu obarczone jest też dużą dozą indywidualności, tworząc mieszankę wybuchową. W grupie tej znajduje się dwóch outsiderów – Zuza Niska – jedna z najlepszych polskich himalaistek i Krzysztof Garda – dziennikarz który przyjechał pod K2 na życzenie głównego sponsora wyprawy, aby sporządzić relację z pierwszej ręki z pojedynku z najtrudniejszą górą świata, oraz żeby „zmierzyć się ze ścianą”.

Krzywda wyrządzona drugiemu człowiekowi, na którą przychodzi nam patrzeć, to przykre doświadczenie. Myślę jednak, że krzywda wyrządzona dziecku to podwójny ból. Thomas Geve był na tyle świadomym nastolatkiem, by wiedzieć, że jeśli prawda nie ujrzy światła dziennego, to w ten ogrom wyrządzonego zła świat mógłby nie uwierzyć.

Bajecznie ilustrowana książka Opowieści o tym jak uratować planetę to krok w stronę edukacji najmłodszych w zakresie ochrony przyrody. Okładka jest najlepsza z tych, jaką do tej pory miałam okazję trzymać w dłoniach. Zachwyca kolorami, a do tego jest przyjemnie szorstka i zawiera tłoczenia liter. Jest po prostu doskonała. Została wydana przez ToTamto, które jest imprintem wydawnictwa Czarna Owca

Przecież nie powinno tak być. Martha należy do tej bardziej uprzywilejowanej części społeczeństwa, może sobie pozwolić na wizyty u kolejnych specjalistów, a jeśli przez jakiś czas nie będzie pracowała, pensja męża wystarczy, by para nie musiała obawiać się o przyszłość. Tymczasem okazuje się, że ciemność, okalająca główną bohaterkę nie znika tylko dlatego, że (patrząc z boku) ma dość wygodne życie. I nawet jeśli Martha swój ból przykrywa sarkazmem i cierpkim humorem, jej cierpienie wybrzmiewa z niemal każdej strony.