W związku z tym książka traktuje też o humorze, jako wyniku zmiany naszego początkowego postrzegania jakiegoś zjawiska lub sytuacji. Zaniepokoiło mnie zdanie, że "człowiek wytrzymały to człowiek szczęśliwy". I pewnie, że rezyliencja jest bardzo ważna, ale tu ta wytrzymałość kojarzyła mi się chwilami z zaprzeczaniem swoim uczuciom. Nie do końca utożsamiam się z zapewnianiem mózgowi non stop aktywności po to, by uniknąć nadmiernego zamartwiania się. Mam wrażenie, że właśnie to skupianie się na niedpuszczeniu do martwienia, może powodować, iż staje się ono nadmierne. Spodobało mi się natomiast to, jak King pokazuje neurobiologiczne uwarunkowania naszej czujności, która może powodować lęki.

Dowódcą grupy śledczych jest Wasilij Zajcew, niespełna trzydziestoletni, jak większość jego podwładnych. Niemal całe kawalerskie życie wypełnia mu służba (nienormowane godziny oraz sześciodniowy tydzień pracy), więc na sprawy prywatne pozostaje niewiele czasu. Przejawia pozytywny stosunek do ustroju, choć dostrzega problemy społeczno-gospodarcze, jakie trapią ZSRR, np. niedobór mieszkań, skłaniający mieszkańców do donoszenia na sąsiadów, aby przejąć ich pokój. W śledztwie jest uparty jak osioł. Za wszelką cenę dąży do poznania prawdy, co oczywiście nie wszystkim się spodoba. Początkowo żyje w bardzo dobrych stosunkach ze swoją grupą, ale sytuacja ulega zmianie po zatrzymaniu przez OGPU (policja polityczna).

Sulimczyk na kartach powieści jest już znanym rycerzem, który sporo osiągnął i którego usługi cenią sobie królowie. Nie jest to postać bez skazy, wielokrotnie jest wystawiany na próby, które często wymagają naginania wyznawanych przez niego cnót rycerskich. Jego rycerskie życie to nie tylko służba, ale również personalne tragedie. Podczas czytania natkniemy się na sporą liczbę postaci pobocznych, historycznych i wymyślonych. Każdy z drugoplanowych bohaterów jest unikalny, dostaje swoją małą historię, którą autor doprowadza do końca na przestrzeni całej książki. Szczególnie interesujący wydaje się Strach, który podąża za zemstą na swym więziennym oprawcy. Wątki te mogłyby być dłuższe, ale ich spora liczba jest warta pochwały.

Sprawa samobójstwa studentki prawa będzie kolejną, nad którą pracować będzie prokurator Leopold Bilski. Ujawnione na ciele denatki ślady krępowania oraz duszenia pozwalają sądzić, że do ostatecznego kroku, jakim był skok z okna, dziewczynę skłoniły traumatyczne przeżycia. Tym tropem wchodzimy na ścieżkę nocnych klubów, prywatnych lokali, w których spełnić można najbardziej wybujałe fantazje.

  Nie sposób zliczyć, które to już wznowienie tej historii, a świadczy to tylko o jej niesłabnącej popularności oraz ponadczasowości. Muszę przyznać, że to wydanie należy do jednego z najpiękniejszych: twarda obwoluta z delikatnie wyczuwalną pod dotykiem fakturą, wykonana została z niezwykłą starannością. Należy również wspomnieć o pięknych ilustracjach, które nasze dzieci tak bardzo lubią, a stanowiących cudowne dopełnienie całości.