Autorka sama będąca mamą, dedykuje swoje pomysły dzieciom od roku do pięciu lat – zapewniam jednak, że sprawdzą się również w przypadku starszaków. Zabawy rozwiną u naszych pociech wiele umiejętności, chociażby z zakresu czytania i liczenia, przygotowując je dzięki temu do nauki w szkole.

Jak funkcjonują omeggid, biologiczni mężczyźni pełniący społeczne role kobiety, w maczystowskim społeczeństwie Panamy? W jaki sposób hawajscy mahu łączą role obu płci – i co je odróżnia od aikane? Jaki zbiór cech sprawia, że Rae-rae tak często znajdują zatrudnienie w polinezyjskich hotelach? Dlaczego życie tsekats i sekrata na Madagaskarze to ciągła wędrówka? Co decyduje o akceptacji lub odrzuceniu mashonga w islamskich społecznościach Afryki Wschodniej? Czy filipińska calai odrzuca swoją kobiecość, a calabai – męskość?

Podróż rozpoczynamy „od ogółu do szczegółu”, a więc – od wiadomości na temat Wszechświata. Czy będąc skończonym – ma granice? Jaki proces odpowiada za to, że gwiazdy świecą? Czy da się wykonać zdjęcie kosmosu… sprzed 11 mld lat? Następnie fokusujemy się na galaktykach. Co sprawia, że mają taki, a nie inny kształt? Dowiesz się, jeśli wykonasz eksperyment… jedząc niedzielny rosół! Rozdział o planetach powie m.in. o tym, że najcieplejszą planetą naszego układy słonecznego wcale nie jest Merkury, ale Wenus. Ile milionów stopni osiągają tokamaki i czy wiedziałeś, że… są na Ziemi?

Niniejsza powieść jest przerażającym wglądem w umysł szaleńca, jego relacje z otoczeniem oraz degenerację życia jego ofiar. Nika, Ada, Wiola i Emilia zostały poddane właśnie takiej manipulacji, a ich naiwność, wykorzystana w sposób urągający godności człowieka. Młode, niezależne, inteligentne i spełnione zawodowo, nie są świadome zagrażającego im niebezpieczeństwa. Żyjące w ciągłej niepewności i stopniowo zaczynają przeżywać coraz większe rozterki, wywołujące w nich poczucie winy. Janusz wykorzystuje je emocjonalnie robiąc to z premedytacją i pełną świadomością, dowartościowując przy tym swoje własne ego. Zarzuca na nie pewnego rodzaju "sieć", zdobywając w ten sposób ich bezgraniczne zaufanie, co pozwala mu na uzależnienie od siebie i osaczenie ofiar.  

Pozycja jest nie tylko książką kucharską, choć takie jest oczywiście jej główne znaczenie. To zbiór aż 130(!) przepisów, podzielonych na kategorie, po 6–9 przepisów na każdą z szesnastu krain. To krótka historia polskiej kuchni regionalnej. To pokazanie, jak barwna i smakowita być potrafi w zależności od miejsca, w którym zechcemy zjeść. To zbiór podstawowych przepisów na wegańskie odpowiedniki niewegańskich produktów. Wreszcie, to album ozdobiony dużymi, kolorowymi zdjęciami, nie tylko potraw, ale też wnętrz i wyposażenia chałup, wiejskich i miejskich krajobrazów, czy elementów folkloru.