Paradoksalnie, miłość nie jest tu uczuciem wyzwalającym, lecz staje się źródłem frustracji i niepokojów. Sitko ukazuje mężczyzn niezdolnych do zbudowania trwałych związków, reagujących na wszelkie przejawy zaangażowania dystansem i ironią. Każdemu z nich towarzyszy permanentne poczucie samotności. Jedną z najbardziej wyrazistych postaci opowiadań jest artysta, w którego monologu, jak w soczewce, skupiają się przemyślenia  bliskie pozostałym bohaterom książki

Osobiście bardzo sobie w Pilchu cenię to, iż nie próbuje mi wmówić, że ma coś ciekawego do przekazania. Pilch bowiem w moich oczach to ni mniej, ni więcej, jak najlepsza w Polsce fabryka produkująca brawurowe bon moty. Tylko tyle, i aż tyle. Czytając książki twórcy „Drugiego dziennika” nie oczekuję objawienia i myśli, które będę zmuszony analizować przez całą noc, a piorunującej gry ze słowem, zdań tak pomysłowych, że aż wbijających w glebę. Niekontrolowany słowotok? Proszę państwa, gdybym ja potrafił tak ślicznie pisać jak Pilch, wtedy nie robiłbym nic innego, jak zapisywał kolejne kartki i następnie czytał je na okrągło, nie mogąc wyjść z podziwu nad własnym geniuszem.

 Z pewnością postać Scarpetty jest jedną z ciekawszych wśród kryminałów o zabarwieniu medycznym. Tym razem pani doktor ma do rozwiązania zagadkę śmierci młodej biegaczki, znalezionej w Central Parku.

Nieskalane konsumpcjonizmem zakątki świata, których dziewicza przyroda przyprawia o bezdech, a życzliwość mieszkańców wydaje się być czymś niespotykanym, opisuje w „Zjadłem Marco Polo” Krzysztof Samborski. Już pierwsze obcowanie z książką zachwyca pięknymi zdjęciami, które chciałoby się oglądać w nieskończoność. Samborski na swoim motocyklu przemierza Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny.

Maciej Pieprzyca ubiera tekst w proste, krótkie zdania, które idealnie oddają charakter powieści. Historia podzielona jest na kilka części - etapów w życiu Mateusza. Każda z nich zawiera opowieść o tym, co najistotniejsze do zrozumienia jego sytuacji i motywacji. Chłopiec wciąga czytelnika w swój świat, pokazuje, bez nadmiernego użalania się nad sobą, jak wygląda jego życie oraz jak wiele można osiągnąć, gdy zamiast się poddać, robi się wszystko, aby spełnić swoje marzenia.