Rozprawiając o najnowszej książce Tamary Bołdak-Janowskiej warto mieć na uwadze niebanalną osobowość pisarki. Osobowość, która zdaje się wywierać istotny i nierozerwalny wpływ na odważną twórczość, czyniąc z każdej wydanej dotąd publikacji będącej jej dziełem obraz specyficznie emocjonalny oraz głęboki... a w osobliwym przypadku "Restauracji strasznych potraw" (wyd. Borussia, Olsztyn 2011), co słusznie oddano w podtytule... wręcz "gardłowy". Ten szeroki wachlarz emocji, dający odczuć się podczas lektury, umożliwia zarazem głębsze przeżywanie poruszanych przez Bołdak-Janowską tematów.

Poradnik autorstwa Aleksandy Cherek "Pies. Pielęgnacja, szkolenie i trening charakteru", pomaga w osiągnięciu jak najlepszej komunikacji ze swoim psem; pomoże także w wyborze rasy psa odpowiedniej dla danej osoby. Sprawnie przeprowadzi czytelnika przez zagadnienia związane z pielęgnacją i opieką nad czworonogiem, zakupami związanymi z jego utrzymaniem, żywieniem, szkoleniami, posłuszeństwem czy nawet psimi sportami. 

W "Krwi na placu lalek" realne zderza się z nierealnym, wyobraźnia czytelnika jest tutaj bardzo mocno pobudzana. Wszystko to za sprawą niezwykłej historii Marii i Justynki, stanowiącej jeden z wątków powieści. Ową historię poznajemy dzięki warszawskiemu policjantowi Kamilowi "Chudemu" Symeonowi, który jako pierwszy zetknął się ze sprawą, z pozoru wyglądającą na błahostkę. W miarę zagłębiania się w śledztwo, odkrył nieprawdopodobne zdarzenia, nie mające łatwego wyjaśnienia. 

„Smok Griaule” nie jest pozycją dla wszystkich. Specyficzny styl, jakim posługuje się Lucius Shepard – historie raz opowiadane są w konwencji baśni, a kiedy indziej czytelnik może mieć wrażenie, iż ma do czynienia z reportażem, lub suchym, pozbawionym emocji relacjonowaniem wydarzeń przez anonimowego badacza smoczych dziejów – a także powolny, pozbawiony nieprawdopodobnych zwrotów akcji, czy scen walki, sposób budowania atmosfery i książkowego świata, wielu czytelnikom może nie przypaść do gustu. Kochaj, lub nienawidź. Z drugiej strony, czy naprawdę wartościową powieścią można nazwać wyłącznie taką, która podoba się każdemu, kto ją tylko dotknie? 

"Torebki i morderstwo" to żywa i dowcipna powieść, skierowana głównie do kobiet. Któż bowiem, jak nie druga kobieta, będzie w stanie zrozumieć oślepiającą miłość do markowych torebek, zachwyt nad przystojnymi mężczyznami oraz ukłucia zazdrości wobec lepiej wyglądających pań?