Młody czytelnik może znaleźć tutaj informacje zarówno historyczne, jak i popularnonaukowe o zabytkach godnych uwagi, obyczajach i zwyczajach mieszkańców poszczególnych krajów. Historia kryminalna w tle ma swój początek już we Frankfurcie, gdzie ciekawska babcia zastanawia się nad sztuczką fakira zawieszonego w powietrzu i opierającego się wyłącznie na lasce. Zadziorna, ale i dobrotliwa staruszka postanawia ulżyć cierpieniom magika, przerywając występ.

Teoria opanowywania trwogi mimo ciekawego, mocnego początku najzwyczajniej mnie znużyła po 50 stronach. Styl, który początkowo uważałam za atut, z każdą stroną stawał się pretensjonalny i męczący. Jedynie momenty, w których akcja nabierała tempa, były nieco lepiej zbudowane i ciekawsze.

Zawsze obawiam się drugich części cyklu. Wiele razy spotkałam się z sytuacją, w której pierwsza część jest rewelacyjna, a druga niestety reprezentuje bardzo niski poziom. Na szczęście nie dotyczy to powieści  Świątynia, która dorównuje pierwszemu tomowi. Zawiłości fabuły, niebanalne postacie i zło czyhające na dobry moment, żeby się ujawnić, to przepis na dobrą książkę dla młodzieży i nie tylko.

Trzask, flaming i skrzydłokwiat – to słowa klucze powieści Zielińskiej, skrywające melancholię i traumę. W tym smutku nawet rajskie kolory zamieniają się w szarość, a w gęstym powietrzu czai się zapowiedź końca. Powieść przeszyta jest bólem, a jedynym pięknem jest jej język. Pisarka rozdrapuje nim traumy bohaterów aż do krwi, nie zatamowując jej żadnym opatrunkiem. Ze zdań tka nieszczęścia ludzkie. Zamyka je później pod kloszem i podaje czytetelnikowi do dotknięcia i obejrzenia – przez brudne szkło.

I to właśnie wokół reakcji Liv, Ellen i Håkona skupia się fabuła Współczesnej rodziny. Flatland udało się pokazać nie tylko skomplikowane relacje pomiędzy rodzeństwem, ale też ich indywidualne losy i życiowe problemy. Ze względu na to Współczesna rodzina okazała się powieścią wielopłaszczyznową – nawet blisko żyjące ze sobą rodzeństwo może nie mieć o sobie tak naprawdę zbyt dużego pojęcia. Gra pozorów, robienie dobrej miny do złej gry i maski, które wreszcie opadają w chwili kryzysu, to jeden z najlepiej opisanych wątków w książce.