Książka idealna dla dzieci, które zadają wiele pytań. Jest to jedna z najbardziej wyczerpujących lektur w tym temacie. Bardzo lekka, rzeczowa i bez zbędnego lania wody. Również samo wydanie książki zachwyci. Została wydana w totalnym duchu ekologicznym.

O ile, w przywołanym na początku recenzji Horyzoncie, pisarz próbował czegoś nowego, tak Saturnin to 100% Małeckiego w Małeckim – ma to swoje dobre, jak i złe strony. Jeśli to twoja pierwsza przygoda z twórczością pisarza, prawdopodobnie będziesz zachwycony historią Saturnina i jego rodziny. Natomiast ci z was, którzy mieli już do czynienia z prozą Małeckiego... Cóż, uczucie déjà vu nie będzie odstępować was nawet na krok. Opowieść rozpisana na trzy pokolenia, trochę realizmu magicznego, melancholijny styl – wszystko to wyda wam się znajome. Moim zdaniem: zbyt znajome.

Jedna z lepszych powieści obyczajowych jakie czytałam. Napisana ciepłym i uroczym językiem porusza nie tylko bardzo ważną kwestię, jaką jest dawstwo szpiku, ale odsłania tajemnicę z przeszłości, która nigdy nie miała ujrzeć światła dziennego. Cieszę się, że w tego typu powieściach przemycane są tak ważne społecznie treści, które w jasny i czytelny sposób wyjaśniają nam "że nie taki diabeł straszny jak go malują". Możemy przecież tak wiele dać drugiej osobie, tak małym kosztem. 

  Dawno tak szybko i dobrze, nie czytało mi się książki. Czyta się na jednym wdechu. Jest genialnie, lekko napisana. Autorka zna się na rzeczy, porywa do tańca od pierwszych stron. Mamy tutaj wątek mafijny, ognisty romans, a dodatkowo zawikłaną historię trudną do rozgryzienia. Akcja dzieje, bardzo, ale to bardzo szybko. Fanki niegrzecznych książek będą zachwycone tą lekturą.

Czytając tę lekturę, mamy sposobność przenieść się w czasy wojny i chwilę przed wojną. Cała historia zaczyna się bowiem w 1936 roku. Poznajemy po kolei wszystkich bohaterów, których jest tak wiele, że bardzo łatwo można się pogubić, miałam wrażenie, jakby autorka chwytała kilka srok za ogon, zamiast skupić się na jednej konkretnej osobie. Ciocia Trusia, bo tak kazała na siebie mówić Truus, nie raz będzie świecić oczami przed nazistami. Nie raz wykaże się odwagą, stając naprzeciw największego i pokazując, że się nie boi.