Ona – mecenas Anita Herbst. On – komisarz Michał Orski. Razem, a jednak osobno, badają sprawę morderstwa znanego profesora Uniwersytetu Wrocławskiego, orchidologa Adama Korczyńskiego. Ona, na prośbę przyjaciela z dzieciństwa i wnuka nieboszczyka. On, jako przedstawiciel organów ścigania. Sprawa jest nietypowa, zwłaszcza, że w ogródku profesora odnaleziono ludzkie szczątki... Autorka zabiera czytelników w realia niewielkiego miasta, które wybrała na scenerię Zapachu prawdy.

Autorka zadbała o to, żeby fabuła nie była zbyt banalna. Całość podana czytelnikowi została w formie listów pisanych przez Zoe – główną bohaterkę. Narracja pierwszoosobowa pozwala na zgłębienie jej uczuć. Każdy nowy rozdział, to tak na prawdę list, który dziewczynka wysyła do skazanego na karę śmierci nijakiego S. Harrisa. Sami przyznacie, że temat brzmi banalnie, jednak kto odważyłby się na taki zabieg w książce dla młodzieży?

Charakterni, ciekawi, zabawni i nieoczywiści bohaterowie – to oni stanowią w głównej mierze o sile i jakości tej powieści. Począwszy od wilczycy Szeleny, czyli mistrzyni ciętej riposty, poprzez inteligentnego, ale często bujającego w obłokach czarodzieje Weresa, a skończywszy na przezabawnym, wiecznie obrażonym i nie potrafiącym odmówić sobie towarzystwa pięknych kobiet smoku o imieniu Mrok – wszyscy są tutaj niezwykle ciekawi. To znakomita drużyna, której nie powstydziłby się nawet sam Frodo z Władcy Pierścieni!

Książkę czyta się jednym tchem, akcja ani na moment nie zwalnia tempa. Autor zabiera nas do laboratorium niedocenionego naukowca, przytułku dla obłąkanych, a nawet do... kostnicy. Do tego wszystkiego należy dodać niejedną dawkę trucizny, rodzinne tajemnice i długi, bo z tym właśnie borykają się bohaterowie powieści. Oj dzieje się! Ponadto muszę przyznać, żepowieść ma niepowtarzalny, mroczny klimat. Bardzo szybko zanurzyłam się w świecie bohaterów Collinsa. Oczami wyobraźni widziałam mroczne uliczki, którymi się poruszali i ciemne pokoje, w których rozgrywały się ich dramaty. Z ubolewaniem muszę również przyznać, że niestety fabuła jest też jedną ze słabszych stron książki. Przedziwne zwroty akcji (np. zmartwychwstanie jednego z bohaterów) i miejscami naiwne zbiegi okoliczności (np. główny bohater, po przyjeździe do obcego miasta, jakimś cudem od razu natrafia na dziewczynę... której ma zamiar szukać) upodobniają książkę do tzw. pulp magazines (taki nasz "Detektyw").

Książka znajdzie swoje miejsce zapewne w każdej kuchni, w końcu kto lubiąc przekąszać coś między posiłkami nie zamieni ich na coś zdrowego? Dlaczego nie przemycić dla naszych dzieci wartościowych smakołyków? Rozwiązanie mamy podane jak na tacy. Zdecydowanie najlepszy poradnik i książka kucharska w jednym, alternatywa dla naszego dobrego samopoczucia i zdrowia.