W tajemniczym, kartonowym pudełku producent przekazuje do dyspozycji 20 ilustrowanych plansz, 4 tekturowe sztalugi, talię kart, 4 ołówki, notes, klepsydrę oraz instrukcję, która od razu nakreśla zasady fair play wszystkim graczom. Gra dedykowana jest dla co najmniej dwóch osób powyżej 10 roku życia, wymaga dużego skupienia i koncentracji na odnajdywaniu wszystkich przedmiotów na planszach zaczynających się na konkretną literę. Przypomina to trochę zasady gry w Państwa i miasta, jednak tutaj nie jesteśmy ograniczeni żadnymi kategoriami – to ogromny plus.

Mediatorka, bo właśnie o tej książce mowa, to poruszająca historia pracownika sądowego na którego barkach spoczywa obowiązek próby jednania zwaśnionych rodzin, jednocześnie walczącego ze swoimi życiowymi kłopotami. Dopóki problemy nie dotykają każdego indywidualnie, zdecydowanie łatwiej im sprostać, szybciej przychodzą nam na myśl sugestie trafnych rozwiązań i chęć niesienia pomocy innym. Gdy główna bohaterka musi walczyć z byłym mężem o swoje dzieci, nie mając przy tym najmniejszego wsparcia rodziny, zaczynają się ogromne schody.

Zresztą mężczyźni z tej książki w niczym nie ustępują Annie i innym postaciom kobiecym. To pełnokrwiści bohaterowie, którzy idealnie wkomponowują się nie tylko w tę historię, ale i odmalowane w powieści realia fabularne. Bo historia jest tu idealnym dopełnieniem całości. Czasy drugiej wojny światowej oraz okres Wielkiej Depresji lat trzydziestych ubiegłego wieku w Stanach Zjednoczonych niejako wymusiły na ludziach zmianę zachowań i walkę o przetrwanie, co idealnie dopełnia sposób, w jaki została odmalowana postać Anny, jako osoby gotowej iść pod prąd, zdeterminowanej i bezpośredniej.

Jak to zazwyczaj bywa, rodzeństwo nie zawsze się dogaduje, bywają też gorsze dni pełne potyczek słownych i złych emocji, które zagościły również u naszych wyjątkowych bohaterek. Dotychczasowe sielankowe życie zmieniło się w dni pełne awantur i gniewu pomiędzy siedmioma siostrami. Każdej z nich zaczęło przeszkadzać wspólne zamieszkiwanie zamku, więc postanowiły w samotności spędzać każdy kolejny dzień. Monotonne popołudnia krótko cieszyły pomysłowe siostry, wdzierała się w nie tęsknota i świadomość tego jak wielką wartością jest posiadana rodzina.

Treść filtrowana jest przez głowę Netha, który skupia się raczej na opisie tego co się dzieje i tego, jak co wygląda, niż na własnych przeżyciach wewnętrznych, które ograniczone są raczej do minimum. Taka konwencja, książka przygodowa. Inni bohaterowie są tak samo prości, chociaż wystarczająco zarysowani, by ich rozróżniać, z kilkoma fajniejszymi pomysłami (Marbel). Wątek romantyczny jest mocno daremny i prościutki, sensowny w kwestii akcji, ale nie wnosi wiele do fabuły. Niektóre postaci są też jedynie wspominane lub ich obecność jest jako taka niepotrzebna, ale, jako że jest to dopiero pierwszy tom, wszystko powinno się przydać w przyszłych.