Odwet w wielu aspektach przypomina popularną serię młodzieżową, czyli Pretty Little Liars. Cztery połączone tajemnicą dziewczyny? Zbrodnia z nieujętym przestępcą? Dziwne tropy, wiadomości, poszlaki? Śledztwo na własną rękę? Elementów wspólnych jak widać jest sporo, ale Odwet zdecydowanie nie jest kopią bestsellerowej serii. Oparty na podobnych schematach i wzorcach jest historią poruszającą odmienne problemy oraz posiadających nieprzeciętnych bohaterów.

Historia początkowo budziła moje zainteresowanie, choć muszę przyznać, że postępowanie niektórych bohaterów wydawało się nieprawdopodobne i nieracjonalne. Tekst napisany jest z perspektywy kilku osób, co pozwala na pełniejszy obraz, ale cóż z tego, skoro to dzieło niepozbawione wad. Owszem, jest brutalnie i psychotycznie, ale nie świadczy to wcale o wysokiej jakości. Nie pomaga dynamika czy nagłe zwroty akcji. Rady nie daje też wynaturzony morderca. Jest chaotycznie i momentami zupełnie bez sensu, mnóstwo pobocznych wątków które nie wnoszą niczego do całości

Pierwszą, jaka rzuciła mi się od razu w oczy, jest ogromna ilość tekstu na stronie, bez jakichkolwiek akapitów czy przerywników. Normalnie ściana ciągłego, nieprzerwanego opisu dnia codziennego Elizabeth, od której śledzenia rozbolały mnie oczy, co było nieprzyjemnym doznaniem. Nie wiem, czy to był zamysł autorki, by zrezygnować z używania przycisku enter w czasie pisania swojej książki, czy może to wina kogoś odpowiadającego za redakcję lub korektę, że nie zauważył, jak bardzo męcząca w odbiorze jest taka forma podania tekstu. I gdyby działo się tak co jakiś czas, może bym to jeszcze przebolała. Ale tak wygląda cała książka! Jedyne elementy, przez które mój już i tak słaby wzrok nie cierpiał, to dialogi. Szkoda, że było ich tak mało.

Całość zamyka spis potraw oraz indeks produktów. Nad tym ostatnim warto się pochylić, bo nie jest to prosta lista alfabetyczna wraz ze stronami, na których dane słowo występuje. Już na poziomie indeksu widzimy konkretne nazwy potraw, w których użyto danego składnika, wraz z numerami stron, na których jest dany przepis. To znacznie ułatwia poszukiwanie, kiedy wiesz, że masz pół puszki mleka kokosowego, albo dwa pomidory, i nie wiesz, co z nimi zrobić.

Jest to również historia o miłości. Miłości koniecznej, która niekiedy zdarza się w rodzinach, których członkowie nie czują do siebie zbyt wielkiego przywiązania; miłości z przyzwyczajenia, do partnera, którego dobrze znamy, który jest wygodnym portem, do którego zawijamy, gdy nie mamy gdzie uciec; jest też opowieścią o miłości szalonej, niemożliwej do zrozumienia, wszechogarniającej i pozbawiającej ludzi skrupułów.