Co się zaś tyczy samej Utopii, jest to godna kontynuacja cyklu. Niestety, daje się w niej odczuć mniejszy wkład Pratchetta w jej tworzenie. Brak ten jest odczuwalny, ale nie wpływa zbyt negatywnie na odbiór książki. Baxter umiejętnie zapewnił czytelnikowi zapełnienie tej luki. Niestety w planowanym piątym tomie cyklu, zapowiadanym pod roboczym tytułem Long Cosmos, Pratchetta będzie jeszcze mniej, lub nie będzie go wcale... Fanom serii pozostaje tylko mieć nadzieję, że Baxter udźwignie ciężar oczekiwań czytelników.

Fabuła Na skraju strefy rozpoczyna się w obozie wojskowej kompanii karnej, fascynującym wręcz wątkiem kryminalnym, w który zostaje wplątany główny bohater − plutonowy Petrenko. Niestety, wątek ten przeradza się w typowo stalkerowską historię i właśnie to jest jedyną rzeczą, jaką mam do zarzucenia tej książce. Naprawdę wyjątkowe elementy (np. obserwowanie Zony oczyma nie stalkera, lecz zwykłego żołnierza, jego nauka nowego życia, wspominany wcześniej wątek kryminalny oraz wiele innych) odrobinę gryzą się z późniejszym, "tradycyjnym" podejściem do tematu autora.

Zakładam, że większość z Was odpowiedziała w tym momencie - nie. Zaskoczę Was jednak - może! To wszystko dzięki To nie jest książka do matmy. Jest to pięknie wydana książka z nadzwyczaj przyjemną dla oka oprawą graficzną. Dzięki zestawowi zadań geometrycznych, wprowadzeniom do nich oraz prostym instrukcjom daje ona możliwość polubienia matematyki, nawet największym jej przeciwnikom. Całokształt zasługuje na jak najbardziej pozytywną ocenę

„Uczeń architekta” to trochę orientalna „Gra o tron”. Intrygi, galimatias wątków, scenograficzny rozmach. Shafak uśmierca bohaterów raz po raz. Nie brak bratobójczych zasztyletowań w walce o sułtanat, morderczych, religijnych konfliktów, śmiercionośnych uroków wiedźm, uduszeń, powieszeń, ścięć, a nawet rozszarpania przez dzikie zwierzę. W to wszystko wpleciony jest wątek tytułowego bohatera.

Porusza tematy już znane: swojego stosunku do własnej urody, niechęci do dzieci i kobiet, nałogowemu paleniu, relacjom z mężami, bezwarunkowej miłości do zwierząt (szczególnie psów), dokonanym aborcjom, niechęci do pracy. Co ciekawe, wypowiada się na temat osób, z którymi na przestrzeni lat pracowała i co bardzo interesujące, na temat polityków.