Bardzo fajna, lekka i wciągająca manga, opowiadająca losy Szarej Pręgi. Mamy okazję obserwować jego sny, które są przepięknie ukazane. Gdy już wpadnie się w ten specyficzny klimat, bardzo dobrze czyta się kolejne tomy. Zachwyca swoją prostotą, a także historiami. Jest o odwadze i zmianie punktu widzenia. Wszystkie trzy tomy dają do myślenia, a zarazem powodują, że robi się cieplej na serduchu. Przepiękna manga, która niestety dobiegła końca.  

Dominika Buczek stworzyła świat niesamowity, pięknie opisany, i przez który wręcz się płynie. Chociaż patrząc na realia, w jakich zostali bohaterowie osadzeni, to nie mieli kolorowo. Wiele osób nie zna i nie pamięta stanu wojennego, obrad przy okrągłym stole, dawnej Warszawy, bardzo długich kolejek do sklepu, a także, jaka była walka o demokrację. Niby to tak niedawno się działo, a jednak wiele osób o tym zapomina. Realia książki osadzone są na przełomie dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku. Wszystko dzieje się w Warszawie, w ścisłym centrum miasta. To właśnie tam, w jednej z kamienic, zamieszkują bohaterowie książki.

Książka opowiada o życiu i przygodach zaradnej i przesympatycznej nosorożki Papti, mieszkającej w dżungli Łubu-Dubu, gdzie prowadzi własne biuro podróży. Wielokrotnie w związku z tym musi stawić czoła wyzwaniom, wymagającym ogromnej odwagi i zdecydowania. Każda opisana w książce historia opowiada o innym zwierzątku korzystającym z usług biura bohaterki, w którym pomagają jej też przyjaciele: Papuga oraz wiecznie drzemiący Leniwiec.

Powieść przedstawia losy Edwarda Pendricka, zamożnego dżentelmena, który w poszukiwaniu wrażeń zaczyna interesować się naukami przyrodniczymi. Statek, którym płynął, ulega jednak katastrofie, a on sam staje się rozbitkiem. Po paru dniach dryfowania w szalupie zostaje szczęśliwie uratowany przez statek przewożący ładunek zwierząt na pewną wyspę, na którą zrządzeniem losu sam też trafia. Zamieszkuje ją niezwykle ekscentryczny, aczkolwiek genialny naukowiec, doktor Moreau, jego asystent oraz zgraja dziwacznych człekopodobnych stworzeń. Jak się okazuje, przedmiotem pracy doktora jest krzyżowanie gatunków zwierząt i nadawanie im cech ludzkich. Pendrick szybko pojmuje, że sytuacja na wyspie balansuje na cienkiej granicy pomiędzy kontrolą i chaosem, a jego pojawienie się sporo namieszało.

Dziesięć tysięcy drzwi to nie tyle opowieść o mocy opowieści, jak jest reklamowana, ale o pasji i uporze, który pozwala przezwyciężać wiele trudności i walczyć o osoby i rzeczy, które się naprawdę kocha. Kilku bohaterów tej książki ma w sobie determinację, która pozwala im na podejmowanie (nierzadko bardzo odważnych) kroków w imię pasji i podążania za tym, co jest sensem ich życia. Niezależnie od tego, co dla nich jako ten sens jest definiowane. I tu również, na szczęście, Harrow każdemu ze swoich bohaterów nadała innych charakter i obdarzyła ich różnymi pasjami – każdy z nich w życiu szuka czegoś innego. To z kolei pozwoliło pisarce pokazać, że niekiedy, dla dobra drugiej osoby, należy pozwolić jej na podążanie za swoją pasją nawet jeśli wiąże się to z jej odejściem.