O Strażniczce Snu, która informuje wszystkich iż nadeszła pora snu. Przemierza cały świat i ogłasza, że należy już kłaść się do łóżek bo zapada zmrok. Gwiazdy mają przenieść wszystkich do nowego dnia. O Dziewczynce z mieczem, która zabłądziła w lesie. Tajemniczy nieznajomy pomaga jej powrócić do domu. O Panu w długim płaszczu, który cierpiał na bezsenność ponieważ zgubił sen.

  Opowieść rozpoczyna się, kiedy niedźwiedź – główny bohater – wybudza się ze snu zimowego. W lesie panuje cisza, a jego przyjaciół nigdzie nie ma. Okazuje się, że wszystkie zwierzęta przeniosły się do miasta, ponieważ tam jest lepsze życie. Niedźwiedź dowiaduje się o podgrzewanych jaskiniach, smacznym darmowym jedzeniu i braku myśliwych... Postanawia więc również wyruszyć do miasta.

Zdrada to nie jest łatwy temat. W tym wypadku autorka tak pięknie poprowadziła akcję, że przez całą książkę nie chce jej się kończyć, ale kiedyś i to nadchodzi. Po jej przeczytaniu gwarantowana poprawa humoru i ogromny uśmiech. Jeżeli szukasz lektury, która będzie lekka, da zapomnieć o otaczającym nas świecie i przy okazji da ci ogromną dawkę śmiechu, to warto po nią sięgnąć. To nie tylko książka, ale także antydepresant, by nie zwariować! A końcówka? Dodaje skrzydeł, które na samym początku zostały podcięte.

Cała akcja w książce podzielona jest na trzy części. Początkowo bardzo ciężko się połapać. Szczególnie, gdy nie zna się poruszanego tematu. Na samym początku, lądujemy w roku 1936 i czytamy zapiski z tajemniczego dziennika. Kolejnym rokiem, w którym wylądujemy jest 1966 i Kreta. Mamy okazję czytać kolejne notatki, tym razem Talosa Samarasa, który będzie co jakiś czas, przewijał się w fabule. Poznamy go jako nastolatka, chłopca specyficznego i bardzo dziwnego. I wreszcie czasy nam współczesne, czyli rok 2019. Dwójka bohaterów, w tym Aga, posiadaczka dzienników, zgłosi się o pomoc do Mirka, by pomógł jej przy nich. Pech chciał, że dopiero po siedemnastu latach zechciała się do niego odezwać. Przypadek? Nie sądzę.

Głównym bohaterem powieści jest Falko Dante — chorowity chłopiec i sierota. Haniebne czyny jego ojca nie tylko na zawsze zszargały jego nazwisko, ale także pozostawiły w głowie młodzieńca wiele pytań i wątpliwości. Jednak to właśnie na jego barki spadnie wielka odpowiedzialność i prawdopodobnie los całego królestwa. Falko to postać, której chyba nie da się nie polubić. Choć życie było dla niego surowe, wciąż pozostaje pozytywnej myśli, często śmiejąc się i żartując ze swoim przyjacielem Malakim. Falko nie tylko wykazuje się wielką odwagą, ale także sprytem i przebiegłością, starając się przy tym postępować z honorem. Miewa jednak chwile słabości, zawahania, dzięki czemu nie mamy wrażenia bohatera idealnego, a wręcz przeciwnie. Falko jest jak najbardziej autentyczny.