Książka zaczyna się dość spokojnie. Początkowo panujący porządek i spokój nie zapowiadają już niebawem mających się rozpocząć zawirowań. Ognista Gwiazda nie umie zrezygnować z uzyskania odpowiedzi na pytanie kim są Tajemnicze Koty, co porusza lawinę dalszych wydarzeń w lesie. Zwroty akcji pobudzają wyobraźnię, ale również uczą o lojalności i zaufaniu. Czytelnicy dowiadują się czym jest honor oraz jak kształtować postawę „wojownika”.  

Każdy, kto zna twórczość Piekary wie dość dobrze, czego może się tutaj spodziewać, chociaż autor ogranicza swoje zwykle brutalne wizje, serwując nam raczej stonowane klimaty, wciąż jednak zahaczające o mrok. Wychodzi z tego skrzyżowanie pompatycznego heroic fantasy z dark fantasy i sensacyjną warstwą naszego świata. Mimo, że nie zawsze brane pod uwagę są najlepsze cechy danych podgatunków, to całość jest wciąż mocno interesująca i świeża. Czytelnika frapuje oglądanie naszego wielkiego rycerza, który w gruncie rzeczy nie wie co się dzieje, o co tu chodzi, kim są ci wszyscy ludzie dookoła i dlaczego oni go znają, a on ich nie – ale stara się najlepiej jak umie odgrywać swoją rolę. Chłopak jest wrzucony w środek dziejącej się już historii wraz z czytelnikiem, i wraz z nim odkrywa jej sekrety oraz stara się złożyć je w całość. A sekretów tych mamy całkiem sporo – magiczne karty, tajemnicze więzienie, starzy kompani, odlegli wrogowie. Szachownica przeznaczenia jest poukładana, a nasz Lanne Lloch l'Annah miota się i rozrzuca efektownie wszystkie figury.

Przygotujcie się na to, że będziecie świadkami narodzin świata (kosmogonia) i pomożecie Prometeuszowi skraść ogień. Razem z Heraklesem wykonacie dwanaście prac, by ostatecznie zostać brutalnie wrzuconym do labiryntu z Minotaurem. Bestiariusz, który trafi w wasze dłonie, ukaże wam przerażające i piękne istoty, które nawiedzą wasze sny i zainspirują do wyprawy z Jazonem po złote runo. Wojna trojańska sprawi, że znajdziecie się w drewnianym koniu, ale nie na długo, gdyż Odyseusz skradnie was, by ruszyć w dalszą podróż. Po drodze spotkacie również Syzyfa, Edypa oraz dziwnym trafem znajdziecie się na igrzyskach olimpijskich, ale prawdziwy koniec waszej przygody nastąpi w teatrze greckim, gdy pojawi się deus ex machina.

Jaką miłość odnajdziemy pośród stronnic? Gdy pragniemy poczuć miłość przejawiającą się w codziennych chwilach, w uśmiechu dziecka, to z pewnością przypadną nam do gusty wiersze Justyny Bargielskiej. Jeśli wolimy zatopić się w miłości prawdziwej, wiernej takiej, w której odnajdujemy sens potrzaskanego świata, to najlepiej przedstawi ją Tadeusz Różewicz. Zapytacie, gdzie odszukać miłość, która złamała nasze serca i dusze, którą się przeklina w bezsenną noc, bo jest neurotyczna i cierpka – Marcin Świetlicki zna najlepiej jej smak. Antologia zawiera różne odcienie tego najpiękniejszego uczucia i możemy w zależności od nastroju wybrać taki, który w danym momencie najlepiej do nas przemawia.

Autor momentami w bardzo mocny sposób przedstawia masakrę jaka działa się za bramą obozu. Z najmniejszymi szczegółami opisuje sposób w jaki byli tam traktowani więźniowie. Mimo ciężaru myśli, który spoczywał na więźniach pojawiła się nadzieja i rozbudzona chęć innego, lepszego życia, co sprowokowało do buntu. Z fragmentów wspomnień i opowiadań tych, którzy przetrwali to piekło, wiemy już, że skutecznego.