Na szczęście jeszcze w tym roku druga część trylogii "Białego Miasta" trafiła w ręce polskich czytelników. Oby ostatnia część serii, Władcy czasu również stosunkowo szybko pojawiła się na naszym rynku wydawniczym.
Rytuały wody obejmują wydarzenia na kilka miesięcy po śledztwie w sprawie podwójnych zabójstw. Inspektor Unai, pomimo problemów z mową, zostaje włączony do kolejnej sprawy, oczywiście jako profiler. Szybko okazuje się, że jego uczestnictwo w śledztwie wynika nie tylko z jego umiejętności. Kraken zna osobiście ofiarę – dwadzieścia cztery lata wcześniej wraz z nią, jak i resztą przyjaciół, uczestniczył w obozie archeologicznym.
Ana Belen Liano, w piątym miesiącu ciąży, rysowniczka komiksów, która wygrała 3 miliony na loterii zaledwie kilka dni wcześniej, została zamordowana w niecodzienny sposób. Niestety szybko pojawia się kolejna ofiara, a bliźniacze miejsce zbrodni świadczy o tym, że policja ma do czynienia z seryjnym zabójcą. Miejsca kultu, w jakich odnalezione zostają ofiary, okazują się być związane z celtyckim rytuałem potrójnej śmierci – ofiary były palone, wieszane i topione w wodach mających znaczenie dla kultu płodności. Według podań, potrójna śmierć to kara za obrażenie bogów, ofiary nie zasłużyły na to, aby być matkami czy rodzicami. Jasne staje się, że morderca wyrównuje rachunki z przeszłości.
Dla policji najważniejsze jest, aby zapobiec zbiorowej psychozie, którą tak niedawno przeżyli wszyscy mieszkańcy Vitorii. Mimo problemów z mową po postrzale głowy oraz osobistych przeżyć związanych z ciążą swojej szefowej Alby, inspektor Unai musi jak najszybciej doprowadzić do złapania zabójcy. Oczywiście, autorka nie pozwoliła aby ta droga była szybka i prosta. Ewa Garcia Saenz De Urturi umiejętnie plącze i gmatwa fabułę, zmuszając do nadludzkich wysiłków i wystawiając swoich bohaterów na kolejne niebezpieczeństwa. Zwroty akcji i zabiegi stylistyczne podnoszą temperaturę akcji, jak zwykle dodając atrakcyjności całości. Podobnie, jak w poprzedniej części, nie mogło zabraknąć postaci dziadka Krakena, którego intuicja po raz kolejny pomaga w pracy śledczych. Życie rodzinne i towarzyskie znów zresztą bardzo ściśle związane są z główną fabułą i stanowią, co charakterystyczne dla autorki, nierozerwalną część głównego wątku. Dodać do tego kolejną porcję historii baskijskiej kultury i oto przed czytelnikiem niebanalna lektura. Bardzo udana kontynuacja Ciszy białego miasta.
