O sztuce bycia z innymi. Dobre maniery na nowy wiek. Renata Mazurowska, Tomasz Sobierajski. Sensus 2017

Wydaje się, że savoir-vivre komunikacji międzyludzkiej powinien być powszechnie znany i wykorzystywany na co dzień. Renata Mazurowska — psychoterapeutka i trenerka rozwoju kompetencji osobistych oraz Tomasz Sobierajski — socjolog i wykładowca akademicki — w swojej książce opowiadają nam, że nie każdy z nas wie, na czym polega dobre wychowanie i nie w każdej sytuacji potrafi się zachować stosownie.

 

Książka jest formą pogawędki między autorami. Rozmawiają o zasadach powszechnie uznanych, lecz nie zawsze praktykowanych. Opowiadają, czym w ogóle takie maniery są, przekonują nas (i słusznie), że warto znać podstawy dobrych relacji, by uniknąć kłopotów, które mogą pojawić się w wyniku braku ich znajomości. Autorzy są zgodni, że używanie przyjętych społecznie zasad, na przykład w komunikacji miejskiej, w domu, czy też w Internecie, ukazują szacunek osobom, z którymi obcujemy. Jeśli je znamy — pomagają one żyć w zgodzie, o co warto zabiegać, bo — jak też wspomniał autor — jest nas coraz więcej i coraz trudniej jest nam się dogadać.

Czytamy tu też o codziennych sytuacjach, w których widać jak na dłoni nasze korzystanie z takich zasad bądź też nie. Twórcy wymieniają się swoimi odczuciami na temat m.in. zachowań osób we wcześniej wspominanej komunikacji miejskiej. Renata Mazurowska wspomina o nagminnie występujących sytuacjach, takich jak nie ustępowanie miejsca potrzebującym czy głośne rozmawianie przez telefon. Rozmawiają też o traktowaniu kobiet — czyli na przykład o przepuszczaniu w drzwiach i o dosyć kontrowersyjnym — według autorów — zwyczaju całowania w rękę.

 

Po przeczytaniu książki możemy wywnioskować, że maniery powinny być dla nas codziennością. Okazywanie sobie szacunku jest miłe i powinno być powszechne, wtedy jest nam razem lepiej żyć — nie tylko w domu czy w rodzinie — ale też  w pracy czy w innych sytuacjach, w których mamy do czynienia z ludźmi. Osoby, które nie stosują się do zasad, nie szanują innych, są odrzucane przez towarzystwo i nic w tym dziwnego. Zobaczmy, że wokoło są też inni ludzie, którym tak jak nam należy się szacunek. Mniej problemów komunikacyjnych to mniej barier między osobami, które spotykamy. Autorzy przekonują nas do tego, że są one potrzebne i jak najbardziej się z tym zgadzam.