Chodzi tam, gdzie inni się nie zapuszczają, zagląda tam, gdzie nie powinien i próbuje rzeczy które z góry są skazane na porażkę. W konsekwencji często miewa kłopoty, z których jednak zawsze wychodzi cało. Pomaga mu w tym nieodłączny kompan – Leon, który choć sam cichy i niepozorny, nie raz i nie dwa ratuje przyjaciela z opresji. Całe szczęście, że Prosiak ma też kochającą rodzinę – mamę która „śmieje się najgłośniej na świecie”, młodszego braciszka który „jest różowy, głośny i śmierdzący – i nie rozumie, że kiedy jest ciemno, to się śpi”, starszą siostrę Zośkę która „nosi wielkie koła w uszach i wielkie obcasy, a kiedy chodzi, to cała stuka i pobrzękuje” i wreszcie babcię, która „zawsze u nich siedzi i wypija im herbatę”. Gdzie jest tata? – „Na razie nikt nie wie, ale mama mówi: - Lepiej żeby w najbliższym czasie się tu nie pokazywał”.