Raczej nie trudno się domyślić, że Rozkoszne 2 to już druga książka z cyklu Antologii Kobiecych Opowiadań Erotycznych. I dobrze to i źle jednocześnie. Dobrze, bo oznacza, że Polki (i Polacy – bo w zbiorze znajduje się także opowiadanie męskie, choć pozostając czujną nie wykluczam że to jedynie zmyślny pseudonim artystyczny jednej z autorek) mimo wieloletniej pruderii i aury tabu osnuwającej ich własną seksualność przełamują w końcu stereotypy i dotychczasowe zahamowania.

Wspomnienia pisane z niesłychaną prostotą, wdziękiem i ujmującą skromnością. Czytając "Wspomnienia z niepamięci", ma się wrażenie, że jest się słuchaczem zwykłej opowieści o rzeczach błahych i przyziemnych, lecz to tylko pozory. Podskórnie odczuwa się bycie powiernikiem niezwykłych tajemnic i sekretów na temat tego co ważne, choć na co dzień głęboko ukryte. A wszystko to okraszone soczystymi anegdotami, niebanalnymi przemyśleniami i fotografiami z rodzinnego albumu aktora.

"Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął"; sam tytuł jest już intrygujący, a gdy dodać do tego notkę wydawcy o sprzedaży 1,5 miliona egzemplarzy, oraz, że jest to szwedzki Forrest Gump, robi się coraz bardziej ciekawie.

Bylejakości tu nie ma: ani w życiu, ani w zdjęciach, ani w pisanej (auto)biografii. A rzecz jest niebagatelna: oto biografia (biografia-foto) jednej z najwspanialszych fotografek polskich XX wieku: Zofii Nasierowskiej, która zasłynęła pięknymi portretami, głównie kobiet. Niezwykłej, kultowej, wartej przypomnienia – choćby tym młodszym pokoleniom. Zwłaszcza, że owa fotografka zmarła w październiku 2011 roku. Oto, co po niej pozostaje (między innymi).

„Zasłonę kłamstw” - debiutancką powieść Jeri Westerson – sama autorka gatunkowo zaklasyfikowała jako „średniowieczny noir”. Moje uczucia względem tego określenia są jasne: uważałem, uważam, i uważać będę, iż jest to głupota totalna. Może od razu stwórzmy kolejne wariacje na ten temat? Starożytny noir. Prehistoryczny noir. Staro babiloński noir. Science-noir- fiction. I tak można by było robić bez końca.