Carla przytłoczona rozmiarami posiadłości wuja oraz nędznym stanem domu, stara się zaaklimatyzować w nowych dla siebie warunkach. Im więcej jednak spędza tu dni, tym coraz częściej staje się świadkiem niewytłumaczalnych sytuacji. Powodowana ciekawością oraz chęcią pomocy wujowi, który wydaje się ciężko chory, wikła się w sprawę, która przerośnie jej wyobrażenia…

 jednak pakuje się i jedzie. Wraca wszędzie tam, gdzie ludzie nieludzko mordują ludzi. Wszystko po to, by potem nadać krótką, dwu- trzyminutową relację na żywo. Po to, byśmy my, znieczuleni i obojętni na to co dzieje się za szklanym ekranem, siedząc wygodnie przed telewizorem i jedząc kolację CHOĆ RAZ  mogli poczuć dławiącą kulę w gardle. Jak w „Piosence o Bośni” Josifa Brodskiego…

Podoba mi się język autorki. Jest prosty, ale sugestywny. Nacechowany emocjonalnie i dopasowany do odczuć bohaterów. Przypadły mi do gustu także fragmenty utworów innych autorów, które Enerlich umiejętnie wplotła w fabułę. Nie zapomniała o także o przypisach i odnośnikach

A ja, moi drodzy, gwiżdżę na światopogląd i rozkochuję się w "Gronach gniewu" jako smutnej historii o tym, jak człowiek człowiekowi na ziemi potrafił zgotować piekło. O rodzinie, dla której warto i należy utrzymywać się za wszelką cenę na powierzchni. O woli do życia, nadziejach, prostych marzeniach i uporze, niezgodzie na to, by się poddać. O godności. I przede wszystkim o gniewie, który niczym biblijny potop, wreszcie nadejdzie i zmyje grzechy tego świata...

Stewart nie szczędzi nam wnikliwych opisów, po przeczytaniu których wszystko zaczyna swędzieć, a oczy uciekają w ciemne zakątki pokoju. Z książki dowiadujemy się, że samica czarnej wdowy zjada odwłok swojego partnera podczas procesu kopulacji, mucha śrubowa może złożyć kilkaset jaj w dziurkach ludzkiego nosa, pchła piaskowa wgryza się w paznokcie u stóp, a  świat walczy z karaluchami już od ponad trzystu pięćdziesięciu milionów lat! I to bezskutecznie! Uwierzcie mi – wcale nie chcecie wiedzieć, czym żywią się te pozornie bezbronne stworzenia podczas naszego snu.