Tym razem drugi tom „Wojny w blasku dnia” z demonicznego cyklu razi z okładki mocną czerwienią, która symbolizuje nie tylko wielką konfrontację dwóch Wybawicieli oraz krwawe starcie z wrogami, ale również uczucia łączące poszczególnych bohaterów.

"Spotkajmy się w kawiarni" to sympatyczna i zabawna opowieść o spełnionych marzeniach. Pełna ciekawych postaci oraz wzruszającej relacji dziadek-wnuczka, wnoszącej dużą dawkę ciepła i wzruszeń do całej historii.

Nie będę ukrywać, iż ktoś inny niż King, w przypadku recenzji tej konkretnej powieści, pewnie zostałby przeze mnie lepiej oceniony. Od mistrza po prosty wymaga się więcej. Choć wątek obyczajowy – zmaganie się z wkraczaniem w świat dorosłych, odnajdywanie prawdziwych przyjaciół, czy obserwowanie wspaniałego dzieciaka, który nie dożyje pewnie nawet trzynastych urodzin i starania o to, by każdy dzień uczynić dla niego małym świętem – jak zwykle u pisarza z Maine stoi na naprawdę wysokim poziomie, a i gawędziarski, nie do podrobienia styl Kinga nadal robi swoje, tak reszta…

Jest jednak coś, co odróżnia tę rodzinę od innych z równie smutną historią. Do Hani w nocy przylatuje kruk. Kruk, który bardzo lubi jej ozdoby do włosów i wydziobywać brud spod jej paznokci czy uszu. Później lecą razem w nieznane

Okropny Maciuś w planowaniu i realizacji jest jak pomysłowy Dobromir z telewizyjnej dobranocki. Nasz mały bohater jest przekonany, że „tylko nieczłowieki nie tracą cierpliwości”.