Realizm sytuacji jest ogromny, mimo iż szybko się Troje czyta, nie jest to książka łatwa. Zakończenie  daje niejednoznaczną odpowiedź skłaniającą do przemyśleń.

Obok miejsc, o których każdy uczy się w szkole, są tu lokacje, o których mogli nie słyszeć nawet dorośli. Właśnie dlatego przewodnik jest dobrym prezentem dla młodych – mogą zainspirować swoich rodziców, albo zabrać ich na wyprawę pod swoim przewodnictwem.  

Książka kończy się opisem wydarzeń z 2010 roku, kiedy ludzie związani z opozycją próbowali zademonstrować sprzeciw wobec fałszowaniu wyników wyborów prezydenckich. Autor przygląda się protestom z bliska, a o otaczającym go tłumie pisze „my”, nigdy „oni”. Czuć, że jest emocjonalnie zaangażowany w to, co się dzieje, że sprawa jest bliska jego sercu.

Simon Baron-Cohen to wybitny specjalista z zakresu psychopatologii, w szczególności badań nad autyzmem. Wbrew pozorom, które dostarcza tytuł, autor nie rozważa aspektów religijności, nie przywołuje też metafizycznych motywów odwiecznej walki dobra ze złem czy innych nadprzyrodzonych sił. Jest wręcz przeciwnie!

To, co zwraca uwagę najbardziej, to klimat, jaki wprowadza odpowiednia, dostosowana muzyka i imitacja dźwięków przyrody, towarzysząca konkretnym scenom. Zamykając oczy, można przenieść się do chłodnych krain zamieszkanych przez Wikingów i poczuć surowość klimatu oraz przyrody. Jest to znaczący element, który stanowi nie tylko tło, ale i wywołuje emocje oraz wprowadza napięcie w najbardziej kluczowych momentach.