Podobało mi się to, że pomimo infantylnego tematu, autorka stworzyła bardzo ciekawą opowieść, nasiąkniętą piękną polszczyzną, której wielu ludziom współcześnie brakuje. Plus także za to, że ja, doktorantka literaturoznawstwa, musiałam sprawdzić prawdziwość tezy o Delfine i Słowackim. Właśnie takie książki, które podsycają naszą ciekawość, warto polecać. Taki właśnie jest tytuł Jak (nie) zostać królową. Pozornie to prosta i lekka historia z królewskim dworem w tle, jednak skrywa w sobie pokłady humoru i prawdziwą lekcję docierania do drugiego człowieka. Warto tutaj dodać, że nie tylko Malwina jest postacią na dwieście procent. Również kreacja Oskara jest świetna i zasługuje na uwagę. Król zastany w wielkowiekowej tradycji, który chce podążać za głosem serca i wyznaczyć nowe trendy monarchii. Potrzebuje jedynie lekkiego wsparcia i powiedzenia: ,,Ja jestem obok”.

Teraz zastanawiam się, co napisać o tej książce. Z jednej strony jest to bardzo lekka powieść, której zakończenie znamy, zanim zaczniemy ją czytać. Z drugiej są świąteczne piosenki, filmy, świecące choinki więc klimat też powinien być. Jednak przez rozterki głównej bohaterki, która jest moim zdaniem nijaka, trudno jest wczuć się w klimat. Podobał mi się zamysł domu dziecka, ponieważ to powoduje, że historia w pewien sposób zapada w pamięć. Jednak kobieta sukcesu z takimi doświadczeniami życiowymi moim zdaniem powinna być bardziej wyrazista i potrafić podjąć decyzję. Z każdym przemyśleniem Malii miałam wrażenie, że ona już sama nie wie, co ze sobą w tej fabule zrobić.

Drugi tytuł można czytać zupełnie osobno, a można jako kontynuację poprzedniego eposu. Odyseja bowiem w niezwykle artystyczny sposób opowiada o tułaczce jednego z bohaterów – Odyseusza, dzięki któremu Grecy zdobyli Troję. Tak – koń trojański to jego pomysł. Podroż Odysa do domu nie była taka łatwa, ponieważ już na początek obraził on boga mórz i oceanów, który zsyłał na bohatera niepomyślne wiatry. To właśnie podczas tułaczki Odyseusza poznajemy mnóstwo stworów i postaci, które w literaturze funkcjonują do dnia dzisiejszego i są wykorzystywane do tworzenia coraz to nowszych i współczesnych historii.  

Pierwszoosobowa narracja głównych bohaterów pozwala zgłębić ich wewnętrzny świat, poznać myśli, uczucia i motywacje. Daje nam również do zrozumienia, że w ich życiu jest dużo tajemnic. Ta książka to genialna wiwisekcja małżeństwa z problemami.

Przez cały tekst non stop przewija się twierdzenie, że RuPaul od początku skazany był na sukces. Po którejś z kolei wzmiance, że wróżka przepowiedziała to jego matce, naprawdę można ten fakt zapamiętać. I znowu – można zrozumieć dumę z własnej konsekwencji w dążeniu do celu i uporze, by jednak nie dać się złamać i pozostać sobą. Ale ciągłe sugerowanie, że Ru jest niemalże pomazańcem, który został namaszczony do celów wielkich i wzniosłych, w pewnym momencie zaczyna irytować.