Ziomecki sprawnie prowadzi czytelnika przez opowiadane wydarzenia, sprawiając wrażenie doskonale obeznanego w mechanikach działania polskich przedsiębiorców. Opowieść nie jest chaotyczna, jest sprawnie poukładana, a trochę rozwleczony język autora w tym przypadku działa na korzyść książki. Dzięki temu możemy dokładnie zagłębić się w przedstawiany świat, poczuć zapach jeziora, usłyszeć wystrzały z pistoletów i doświadczyć atmosfery panującej w książce. Nawet prozaiczne, codzienne czynności bohaterów nie spowalniają wartkiej akcji.

Z jednym wyjątkiem to już czwarta część urokliwych kryminałów spod pióra Puzyńskiej. Tym razem policjanci pod dowództwem nowego prokuratora Gawrońskiego muszą dowiedzieć się kto stoi za tajemniczymi, wręcz teatralnymi morderstwami, których znakiem rozpoznawczym jest przygotowana inscenizacja rozegranej z ofiarą partii szachów. Sprawa wydaje się być niezwykle skomplikowana, morderca bowiem nie zostawia żadnych identyfikujących go śladów. Lista osób powiązanych z ofiarami jest długa, a przesłuchania nie przynoszą żadnych efektów. Sprawę komplikuje dodatkowo fakt, że sprawca nie poprzestaje na dotychczasowych morderstwach.

Tworząc świat Mamoko Państwo Mizielińscy dali nam możliwość wspólnej zabawy z dziećmi nad kartkami pełnymi mozaikowych sytuacji, nad stronami, na których cały czas coś się dzieje. Pod ziemią, pod wodą nie potrzebuje żadnej reklamy. Z księgarnianego doświadczenia wiem, że gdy trafi w ręce przechodzącego przez dział dziecięcy klienta, to jego portfel jest już o te pare dyszek chudszy. I bardzo dobrze, ponieważ ta cudowna książka powinna znaleźć się  w każdym domu.

Oto jest pan Sašek oraz serię uzupełniającą o miastach, do których nie udało mu się dotrzeć ze swym szkicownikiem, w tym książkę Oto jest Praga. Pełen oczekiwania na polskie wydania książek o Teksasie, Izraelu i Przylądku Canaveral jestem pewien, że polski czytelnik jest dopiero na początku wielkiej przygody i podróży z czeskim pisarzem

Zacznę od tego, że jako zapalony fan Pratchett'a, przez całą lekturę książki miałem niezbywalne wrażenie, iż autor wykazuje się naprawdę minimalną znajomością jego tekstów. Jest to dosyć istotny fakt, ponieważ tak na dobrą sprawę mamy do czynienia nie z biografią, a formą analizy literatury i to o ograniczonym zakresie.