Czytelnicy znajdą tutaj całą plejadę wybitnych postaci świata fizyki, który wbrew powszechnemu mniemaniu nie kończy się na Albercie Einsteinie. Kwantowi nowicjusze poznają, a już zorientowani w fizyce dowiedzą się nowych faktów na temat Maxa Plancka, Nielsa Bohra, Wernera Heisenberga i Erwina Schrödingera. Bez wkładu wyżej wymienionych w naukę ludzkość wiedziałaby o wiele mniej o otaczającym nas świecie i chociaż informacje dostarczone przez tych wybitnych fizyków i przedstawione w książce Baggotta nie mają być może bezpośredniego wpływu na nasze codzienne życie, zdziwić może, ile możliwości daje człowiekowi kwantowy obraz rzeczywistości.

Czy życie skupione wyłącznie na codzienności, zanurzone w powtarzalnych gestach warte jest przeżycia? Czy aby nie jest nazbyt lekkie? Czym w ogóle w całej tej szarpaninie ciała i duszy powinniśmy się zająć? Przyjemnościami? Czy seks i miłość stanowią odpowiedzi? A przecież to nie jedyne pytania pobrzmiewające z kolejnych stron powieści.

Brak ciszy, wieczny zamęt. Renesans Harlemu, bo tak nazywa się rozkwit dzielnicy przypadający na lata 20. i 30. XX wieku, to jednak coś więcej niż muzyka. Rozwijała się wtedy „czarna literatura” i przekonanie, że w opresyjnej kulturze białych można zrobić wyłom. Ten intelektualny prąd wpłynął na wszystkich Afroamerykanów, zmienił ich świadomość i zrewolucjonizował tożsamość.

Naczelny archiwista polskiego rocka ma jednak tę cechę, że do opisywanych przez siebie artystów podchodzi z pozycji kolan. Trudno w jego publikacjach doszukać się ciemnej strony mocy, nie mówiąc już o skandalach i kontrowersjach. Przypuszczam więc, że sporo wiadomości, jakie uzbierał na przestrzeni ostatnich lat, zachował dla siebie, by niepotrzebnie nie psuć wizerunku Riedla

Jakie miejsce wśród tych wszystkich wydań zajmuje propozycja Wydawnictwa MG? Mieści się bliżej tych, które oprócz tekstu niosą ze sobą coś więcej. Nie mamy na szczęście żadnych udziwnień w postaci fotosów z filmu lub innych obliczonych na fajerwerki zabaw. Wydanie jest stonowane. Już okładka zaciekawia stonowaną zielenią uzupełnioną o skromny rysunek – Tadeusz z Zosią. Czyim dziełem jest ta ilustracja? Michała Elwira Andriollego.