W "Innej duszy" nie znajdziemy żadnych wtrętów z fantastyki. Choć uwielbiam ten gatunek, to do tej pory zbyt często odnosiłem wrażenie, iż Orbitowski niepotrzebnie na siłę wrzuca wątki fantastyczne tam, gdzie w ogóle ich nie powinno być. Dobrze, że wymogi serii promowanej przez wydawnictwo Od Deski Do Deski – a więc postawienie na zbeletryzowany reportaż w stylu "Z zimną krwią" Trumana Capotego – niejako wymusiły na utorze porzucenie starych nawyków. Panie Łukaszu, oby tak dalej!

Jej opowiadania traktują o miłości – niespełnionej, pięknej, niespodziewanej, pełnej intryg i co najważniejsze – silniejszej od śmierci. Przepełnione są młodzieńczą naiwnością i fantazją o związkach damsko-męskich. Są też obrazem różnic klasowych między ludźmi, które może są niewygodną przeszkodą, ale zawsze do pokonania.  

Cokolwiek by nie powiedzieć o polskiej rzeczywistości AD 2015, to cieszę się, że przyszło mi w niej żyć, a nie w czasach przedrozbiorowych. Oczywiście jest to truizm, ale czytelnicy „Machin do tortur” przyznają mi rację. Średniowieczne i nowożytne śledztwa były okrutne, podobnie jak sposoby wykonywania kar. Niby wszyscy o tym wiemy, ale wygłaszanie takich ogólnikowych uwag, a czytanie szczegółowych opisów to zupełnie dwie różne sprawy.

Autorka zbierała materiały do tej książki przez siedem lat. Poszukiwała rzetelnych informacji w archiwach, jednak w większości historie, jakie opisywała, były wspomnieniami wydarzeń, które miały miejsce kilkadziesiąt lat temu. Rozmawiała nie tylko z samym Louisem, ale też z jego przyjaciółmi, rodziną i wieloma innymi osobami, które kiedyś spotkały go na swojej drodze. Trzeba zatem wziąć poprawkę na niektóre wydarzenia i zdawać sobie sprawę, że mogą być podkoloryzowane i wyolbrzymione.

Obraz mafii lat dziewięćdziesiątych, jaki przedstawia Masa w swoich opowieściach nie rysuje się imponująco. Nie ma tu mowy o armii wojowników, połączonych wspólnym interesem- zdobyciem jako grupa jak największych terenów zbytu. Wręcz przeciwnie, polska mafia to cała rzesza typowych chorągiewek na wietrze, dbająca o swój własny interes. Zwykła bandyterka, agresywni troglodyci, a nie zorganizowana grupa przestępcza. Owszem, wśród tej całej bandy znaleźć można było i ludzi z wyższym wykształceniem prezentujących klasę, byli oni jednak w zdecydowanej mniejszości.