Autorka wybrała myśli i sentencje najważniejszych postaci w kulturze i literaturze światowej. Znajdują się tu nie tylko literaci, ale także filozofowie czy politycy. Obok aforyzmów, Dorota Malinowska przedstawia na końcu książki biogramy wszystkich osób, których słowa wykorzystała w książce. Znajdziemy tu zatem informacje o Tuwimie, Mickiewiczu, Talesie z Miletu, Tolkienie, Twardowskim, Arystotelesie czy Sokratesie. Jak widać wśród autorów sentencji znaleźli się zarówno Polacy, jak i inni artyści.

W drugiej części Grinch, już przemieniony, staje się ogromnym entuzjastą świąt. Przybiera to ogromne rozmiary i rozrasta się do tego stopnia, że bierze udział w konkursie na najpiękniejszą choinkę w Ktosiowie1 Niestety pech chce, że zajmuje zaszczytne, jednak drugie miejsce. Grinch wpada w złość i już ma znów zakuć swoje serce w lód, jednak z pomocą jak zwykle przychodzi mała Ktosinka. To ona powoduje, że serce stwora znów wypełnia ciepło miłości.

Nie jest to książka oczywista i należy się na to przygotować. Wszystko jest osnute tajemnicą, którą powoli się odkrywa. Trochę mi to przypomina właśnie dekadentyzm i bohemę artystyczną. Jak dla mnie klimat był magiczny, uwodzicielski i bardzo baśniowy. Przyznam się, że nie czytałam wcześniej takiej książki. Fabuła rozkręca się bardzo powoli, jednak mam wrażenie, że jest to celowy zabieg, który ma wskazać na coś ważniejszego, a mianowicie na historię samą w sobie, na kreację postaci, które są dość specyficzne i zdecydowanie tajemnicze. Tutaj realizm zlewa się w jedno z magią, a wszystko jest zaklęte w przecudowną opowieść.

Podobało mi się to, że pomimo infantylnego tematu, autorka stworzyła bardzo ciekawą opowieść, nasiąkniętą piękną polszczyzną, której wielu ludziom współcześnie brakuje. Plus także za to, że ja, doktorantka literaturoznawstwa, musiałam sprawdzić prawdziwość tezy o Delfine i Słowackim. Właśnie takie książki, które podsycają naszą ciekawość, warto polecać. Taki właśnie jest tytuł Jak (nie) zostać królową. Pozornie to prosta i lekka historia z królewskim dworem w tle, jednak skrywa w sobie pokłady humoru i prawdziwą lekcję docierania do drugiego człowieka. Warto tutaj dodać, że nie tylko Malwina jest postacią na dwieście procent. Również kreacja Oskara jest świetna i zasługuje na uwagę. Król zastany w wielkowiekowej tradycji, który chce podążać za głosem serca i wyznaczyć nowe trendy monarchii. Potrzebuje jedynie lekkiego wsparcia i powiedzenia: ,,Ja jestem obok”.

Teraz zastanawiam się, co napisać o tej książce. Z jednej strony jest to bardzo lekka powieść, której zakończenie znamy, zanim zaczniemy ją czytać. Z drugiej są świąteczne piosenki, filmy, świecące choinki więc klimat też powinien być. Jednak przez rozterki głównej bohaterki, która jest moim zdaniem nijaka, trudno jest wczuć się w klimat. Podobał mi się zamysł domu dziecka, ponieważ to powoduje, że historia w pewien sposób zapada w pamięć. Jednak kobieta sukcesu z takimi doświadczeniami życiowymi moim zdaniem powinna być bardziej wyrazista i potrafić podjąć decyzję. Z każdym przemyśleniem Malii miałam wrażenie, że ona już sama nie wie, co ze sobą w tej fabule zrobić.