Gdy słyszymy gdziekolwiek nazwisko Hemingway prawdopodobnie pierwszą myślą, jaka przychodzi, a raczej przypływa, nam do głowy jest opowiadanie Stary Człowiek i Morze. Dzieje się tak nie bez powodu, gdyż jest ono uznawane za jedno z najważniejszych osiągnięć autora, zostało wyróżnione nagrodą Pulitzera, a dodatkowo widnieje w kanonie lektur.
Ta krótka i treściwa książka nie jest jednak jedyną, która powinna zagościć w naszych domowych biblioteczkach. Wydawnictwo Marginesy wznowiło twórczość Ernesta Hemingwaya we współczesnych przekładach, co pozwala polskim czytelnikom odkrywać książki amerykańskiego pisarza na nowo.
Wyspy na Golfsztromie to utwór opublikowany dopiero po samobójczej śmierci artysty, a więc w 1970 roku. Ostateczny kształt powieści nadała żona pisarza oraz redaktor wydawnictwa Charles Scribner's Sons. Już trzy lata później, w 1973, spod pióra Bronisława Zielińskiego powstaje pierwsze polskiego tłumaczenie, a od kwietnia tego roku mamy przyjemność zagłębić się w przekład Jakuba Jedlińskiego.
Podział utworu na trzy części ukazuje trzy etapy życia głównego bohatera – Thomasa Hudsona, malarza po dwóch rozwodach. Swoje życie oparł na solidnej podstawie, którą tworzyły praca oraz egzystencja nad Golfsztromem [...]. Jego monotonia zostaje przerwana wakacyjnym przyjazdem synów: Młodego Toma, Davida oraz Andrewa. To właśnie wtedy zaczyna rozważania nad szczęściem, które tak szybko straci. Dwójka młodszych synów ginie w wypadku samochodowym. Hudson pragnie wyprzeć swoje myśli topiąc się w morzu… alkoholu - To, o czym nie myślisz, nie istnieje. Spędza ten czas na Kubie, gdzie jego, dotychczas rutynowe życie, zamienia się w melancholijne snucie po barach i wspomnieniach. Ostatecznie dowiaduje się również o śmierci najstarszego syna, który został zestrzelony podczas lotu bojowego. Końcowa część ukazuje walkę na morzu, podczas której Thomas wraz z załogą rozpoczynają pościg za niemieckim okrętem w imię sprawiedliwości zamordowanych cywili. Walka bohatera odbywa się zewnętrznie, ale przede wszystkim wewnętrznie, jako próba pogodzenia się ze stratą i samotnością. Swoje przepełnione bólem życie kończy słysząc - Ty nigdy nie rozumiesz tych, którzy cię kochają.
Postaci powieści poznajemy poprzez liczne dialogi, które są głównym budulcem obszernej powieści Hemingwaya. Narrator wprowadza nas jedynie opisami krajobrazu lub przytaczaniem myśli Hudsona, jednak bogatą złożoność jego charakteru i psychiki odkrywamy głównie podczas lektury rozmów między bohaterami. Zmiany w życiu Thomasa podkreślone są nie tylko jako trzy osobno zatytułowane części, ale również w podziale na rozdziały, które mogą odzwierciedlać jego uczucia. Letarg rozwleczony jest, jako jeden, długi rozdział, natomiast pościg poszatkowany na krótkie fragmenty.