Uśpiona, druga książka Anki Mrówczyńskiej na polu beletrystyki, złożona jest z kilku warstw. Początkowo obszernie zarysowane historie głównych bohaterów, sukcesywnie zbliżają się do szczegółów każdego portretu z osobna. Nastoletnia Jagoda, córka polityka szantażowanego przez prlowskiego prokuratora; nieustannie uciekająca Majka; młody Andrzej, broniący rodziny przed brutalnym ojcem – każde z nich niejednokrotnie staje przed trudnymi wyborami. Pojawia się tutaj pole do odnalezienia odpowiedzi na pytanie, czy człowiek jest z gruntu zły, czy to dopiero nabyte doświadczenia zmieniają go nieodwracalnie?
Trzeba przyznać, że efektownie udało się autorce połączyć wszystkie wątki i dla każdej historii stworzyć odpowiednią liryczność. Ból, rozpacz, pustka, wyparcie, opuszczenie, alkoholizm, autoagresja i trudne relacje między najbliższymi. Uśpiona to historia krótka lecz dosadna, nie oszczędza czytelnika.
Anka Mrówczyńska od lat boryka się z zaburzeniami osobowości borderline, z nasiloną autodestrukcją, nawrotami depresji i tendencjami samobójczymi. Jej książki, w głównej mierze biograficzne, zostały bardzo pozytywnie przyjęte przez środowisko psychiatryczne i psychologiczne, są polecane zarówno pacjentom jak i ich bliskim.
