"Blond anioł", "piękna bestia", "suka z Bergen-Belsen", jak twierdzi Violeta Flores Anaya, wieloletnia niewolnica Irme Grese, żaden z tych przydomków nie oddaje prawdy. Nie udało się jej jednak znaleźć takiego, który opisałby ją precyzyjnie.
Grese była człowiekiem, który mając do wyboru nieskończoną liczbę ścieżek, w pełni świadomie i samodzielnie zdecydował się na to, co najgorsze, krwawe i podłe.
Andaluzyjka, Violeta Flores Anaya, pod groźbą wysłania jej matki i brata do obozu koncentracyjnego, zamieszkała z Piękną Bestią. Jej obowiązkiem było utrzymanie mieszkania w idealnym stanie, przygotowywanie obiadów i kolacji, sama musiała być ładna, czysta, uperfumowana oraz dyspozycyjna o każdej porze dnia i nocy. Wydawcy Mauro Balaguerze, nękanego przez własne problemy, opowiada o życiu u boku kobiety uznanej za najbardziej zdegenerowaną zbrodniarkę II wojny światowej.
Nieskrępowany język, jakim posługuje się ofiara Grese, nadaje jej opowiadaniu szczególny ton.
Jaki był powód, że po tylu latach postanowiła przeżyć ten koszmar jeszcze raz?
Jak sama tłumaczy, widząc coraz więcej ludzi wznoszących ramiona, machających flagami i wychwalających Adolfa Hitlera, nie chce dopuścić, aby te czasy wróciły. Pragnie pokazać ogrom okrucieństw, do jakich wtedy doszło, bo ostatnio namnożyło się takich, którzy starają się, żeby tamte wypaczenia nie zostały zapomniane, a nawet żeby powróciły.
Lektura godna uwagi.
/MC/
