Wyczekiwana kolejna część opowieści Masy o świecie polskiej mafii w końcu trafiła do rąk czytelników. Jak sugeruje sam tytuł, tym razem temat skupia się wokół egzekucji, uprowadzeń i wszelakich rozliczeń mafijno-mafijnych.
Obraz mafii lat dziewięćdziesiątych, jaki przedstawia Masa w swoich opowieściach nie rysuje się imponująco. Nie ma tu mowy o armii wojowników, połączonych wspólnym interesem- zdobyciem jako grupa jak największych terenów zbytu. Wręcz przeciwnie, polska mafia to cała rzesza typowych chorągiewek na wietrze, dbająca o swój własny interes. Zwykła bandyterka, agresywni troglodyci, a nie zorganizowana grupa przestępcza. Owszem, wśród tej całej bandy znaleźć można było i ludzi z wyższym wykształceniem prezentujących klasę, byli oni jednak w zdecydowanej mniejszości.
Sam fakt, iż tacy ludzie tylko i wyłącznie dzięki skradzionym i wymuszonym pieniądzom byli w stanie wpływać na liczących się biznesmenów i licznych polityków, niezbyt dobrze świadczy o Polsce na początku drogi do demokracji.
Oczywiście, można by dyskutować o motywach Masy, które doprowadziły do powstania książek napisanych z Arturem Górskim, o prawdziwości przedstawionych przez niego wersji wydarzeń, wreszcie o jego własnych działaniach w szeregach mafii. Myślę jednak, że lepiej spojrzeć na opowieści Masy o polskiej mafii z szerszej perspektywy jako ,chcąc nie chcąc, części polskiej rzeczywistości lat 90. Jaki kraj, taka mafia.
/Mc/
