Basia i Zygmunt poznają się jeszcze w beztroskich przedwojennych czasach na jednej z plaż nad jeziorem. Wtedy nie są jeszcze niczego świadomi i snują plany na przyszłość. Ich marzenia o miłości przerywa wybuch wojny. Warszawa, skąd pochodzi dziewczyna, staje w ogniu, ludność chowa się w piwnicach i wszędzie panuje głód. Jak można myśleć o miłości w czasach przerażenia? Rozpoczynają się ruchy konspiracyjne, do których dołącza młoda bohaterka książki Dziewczyna z Woli. W jej życiu pojawia się też nowy mężczyzna – Henryk, którego pomoc jest nieoceniona dla kogoś, kto momentalnie musiał dorosnąć i stać się podporą dla matki. Zbliżają się do siebie coraz bardziej, aż los stawia na jej drodze ponownie ukochanego Zygmunta. Czy dziewczyna będzie umiała znaleźć miłość w czasach wybuchów i przetrwać ten trudny czas?
Agnieszka Jeż perfekcyjnie przenosi emocje na papier. Opisuje je tak dosadnie, że udzielają się czytelnikowi i przeżywa się je razem z bohaterem. Stworzyła wzruszający obraz miłości osadzonej w strasznych czasach wojny, głodu i zarazy. Romantyczne gesty i czułe słowa ścierają się z tragicznym opisem wydarzeń wojennych. Jednocześnie powieść jest napisana z wyczuciem, tak, aby wciągała i czytało się ją z zainteresowaniem.