Zeszyty ćwiczeń z serii Akceptuję, co czuję to cykl ilustrowanych, oryginalnych pozycji, przybliżających dzieciom i dorosłym tematy związane z funkcjonowaniem społecznym i emocjonalnym. Stworzone przez specjalistów światowej klasy pomagają nie tylko zauważyć i zrozumieć, ale też przećwiczyć konkretne umiejętności i zachowania. Będąc psychologiem doceniam ich kompleksowość, prostotę, wszechstronne ujęcie danego tematu, a także formę: dla dorosłych kilka stron tekstu, dla dzieci cały zeszyt zabaw. Grube kartki, duże litery i intuicyjne rozmieszczenie poszczególnych elementów sprawiają wizualnie bardzo przyjemne wrażenie. Dość powiedzieć, że seria wygrała nagrodę główną w XIX edycji konkursu „Świat przyjazny dziecku” organizowanym przez Komitet Ochrony Praw Dziecka w kategorii „książka dla dzieci 0-7”.
Tom Przyjaźń. Jak się zaprzyjaźnić i przyjaźnić skupia się na problemie relacji interpersonalnych w grupie rówieśniczej. Ale nie tylko! Dziecko odkrywa w nim m.in.: że może samo decydować kogo lubi, że nie musi się wszystkim dzielić, że wolno mu mieć tajemnice, że osoby nieśmiałe często są mylnie uważane za nieuprzejme (i co zrobić, aby temu zapobiegać), że przyjaźni można się nauczyć, że niekoniecznie oznacza ona wspólnotę charakterów i zainteresowań. Nie wspomnę o ogromnej dawce treningu skutecznej komunikacji: zarówno odbierania, jak i wysyłania słów, gestów i mimiki! A wszystko to w jedynej formie, jaką dziecko przyswoi z łatwością: zabawy. Rysowanie, zakreślanie, naklejanie, kolorowanie, wyszukiwanie, uzupełnianie, szukanie podobieństw i różnic, quizy, wszystko to na 63 stronach kolorowego zeszytu ćwiczeń do przeprowadzenia autowarsztatów we własnym domu, we własnym tempie, według własnych potrzeb.
Nie zabrakło też części dla rodziców: ośmiu stron tekstu, który jest zarówno zwięzły, jak i łatwy w odbiorze. Rodzic dowie się z niego m.in. dlaczego samotność dziecka oznacza jego cierpienie, dlaczego przyjaźń to nie to samo, co popularność czy współuczestnictwo w grupie rówieśniczej, jak rozwiązują konflikty dzieci w różnym wieku oraz jakie pułapki kryją się za słowem „przepraszam”. W dalszej części dorosły pozna praktyczne sposoby, jak pomóc swojej pociesze w konkretnych trudnych sytuacjach. I co unikatowe: że wiele problemów dziecka wiąże się nie tyle z jego psychiką, co z szeroko pojętym środowiskiem, w tym z dietą i ruchem na świeżym powietrzu.
Jako psycholog polecam tę serię wszystkim rodzicom i wszystkim dzieciom, a już szczególnie tym, które doświadczają trudności w obszarze własnych uczuć i/lub relacji z innymi. Polecam ją też swoim dorosłym pacjentom doświadczającym zaburzeń rzutujących na ich codzienne funkcjonowanie, również w grupie.
Ważna uwaga: dzieci, które nie umieją czytać lub którym czytanie sprawia trudność, będą wymagały pomocy rodzica.
