Kryminał "Handlarz śmiercią" jest chyba najlżejszym skandynawskich kryminałem, z jakim ostatnio się spotkałam. Może wynika to z faktu, żę jest to dopiero pierwsza część serii. Autorka dopiero tworzy atmosferę, nadaje rys bohaterom i głównym wątkom. Z niecierpliwością czekam więc na pojawienie się kontynuacji.

Jane, główną bohaterkę "Głosu serca", śmiało można nazwać osobą posiadającą wszystko o czym marzy każda kobieta. Mąż Jane, Oliver, jest jej wielką pierwszą miłością, ma na swoim koncie wybitne osiągnięcia naukowe. Córka, Rebeka, piękna, mądra, cudem ocalała z katastrofy lotniczej. Sama zaś trzydziestopięcioletnia, atrakcyjna Jane, wykonuje pracę, która ją satysfakcjonuje i daje jej radość. Na tym idealnym portrecie rodzinnym nie może niestety zabraknąć rys.

"Upalne lato Marianny" to historia o tym, jak młoda, nieznająca życia dziewczyna, poznaje na własnej skórze oraz przez obserwacje innych, jak zbudowany jest świat. Jak różne są prawa rządzące kobietami od tych rządzących mężczyznami, jak wiele spraw nie jest jednoznacznie czarnymi bądź białymi, ile między nimi znaleźć można odcieni szarości. Mówi o tym, jak dorośli myślą o swoich dzieciach, które z każdym dniem dziećmi być przestają. To historia młodej dziewczyny, pulsującej pragnieniami i nadziejami, uczącej się życia. Podobnie jak Polska, młody, odrodzony kraj, mający dopiero 21 lat.

Na rynku wydawniczym Koper jest już znany z tego, że w alternatywny sposób podchodzi do historii, nie bo się demaskować najbardziej ukrytych faktów i szczegółów dotyczących zarówno historycznych wydarzeń jak i postaci. Zwłaszcza tych najbardziej sztandarowych, których sylwetki przedstawiane są skrupulatnie na lekcjach historii, niestety niejednokrotnie wybielone i w rzeczywistości pozbawione cech ludzkich. Łatwo wsadzić kogoś na piedestał, trudniej z niego zrzucić

Topor raczej nie należy do pisarzy łatwych i przyjemnych, stąd „Chimeryczny lokator” w oczywisty sposób nie jest lekturą lekką. Wywołuje jednak pewnego rodzaju emocje, których trudno się pozbyć jeszcze długo po skończeniu lektury, a przecież chyba właśnie o to w literaturze chodzi.