Warto zwrócić jeszcze uwagę na oryginalny tytuł książki, brzmiący dosłownie „Fizyka kwantowa dla poetów”. Wyjaśnia to, dlaczego miejscami – zwłaszcza na początku – pojawiają się poetyckie fragmenty z Emily Dickinson, Roberta Frosta, czy Edgara Allana Poe. Nie mają one jednak zazwyczaj związku z prowadzonym przez autorów wywodem i służą chyba jedynie jako chwyt marketingowy, mający na celu odróżnienie książki od pozostałych pozycji poświęconych problemom kwantów.

Dyskusję, która rozpaliła media zapoczątkowało wydanie książki „El Silencio” („Milczenie”). Jej autor, Horacio Verbitsky, postawił w niej odważną tezę: Jorge Bergoglio odpowiada za porwanie dwóch jezuitów, którzy głosili teologię wyzwolenia i nie chcieli podporządkować się rozkazowi opuszczenia biednej dzielnicy, w której pełnili posługę. To bardzo poważne oskarżenie, którego wagę można zrozumieć tylko wtedy, gdy pozna się historię tego okresu.

Dlaczego „Iksowie” to powieść wielka? To fascynujące spojrzenie kogoś z zewnątrz na sprawy ważne dla każdego interesującego się tematyką narodową i historyczną Polaka. Dyskusje między bohaterami książki Spiró, podejmowane przez nich problemy i sposób ich ukazania, a także tytaniczna praca włożona w to, by odtworzyć tamten okres – to wszystko musi budzić uznanie.

Karierę Dave'a wyróżnia zdolność adaptacji. Jest on klasycznym przykładem dziecka punk rocka, które poświęciło swoje życie muzyce i etosowi zespołu–rodziny. Niezależnie od grupy czy projektu, w który się angażował, zawsze pozostał wierny swoim ideałom. Według muzycznych krytyków jest jednym z najlepszych perkusistów.

Co ujęło mnie w powieści Tvedta? Autor powoli odkrywa karty. Pozwala czytelnikowi zżyć się z jakąś opcją wydarzeń, by następnie płynnym ruchem przekreślić wszystkie jego domysły. Wchodzi w budowaną historię powoli i z rozmysłem. Pewien tego, co chce pokazać czytelnikowi, na co chce zwrócić jego uwagę, buduje postaci swych bohaterów.