Powieść Kołczewskiej czyta się z ogromnym zaciekawieniem - napisana jest ona lekko, sprawnie i dzięki temu trudno się od niej oderwać. Nie traktuje jednak o prostych i błahych sprawach, bywa bowiem nieraz dramatyczna i zaskakująca. Trudno utożsamić się z główną bohaterką, pojąć jej decyzje oraz tok myślenia, a mimo to cicho się jej kibicuje i wstrzymuje na chwilę oddech, gdy przydarzają jej się w ilościach hurtowych nieprzyjemne i trudne do naprawienia sytuacje. Z drugiej strony, Anna Słabkowska to, pomimo podjętych błędnych decyzji i wielu słabości, osoba silna oraz zdecydowana i konsekwentna, a także żyjąca w zgodzie ze sobą i otoczeniem. Jej upór i determinacja pokazują, jak wiele można zdziałać, jeśli tylko odpowiednio się zawalczy i naprawia się popełnione wcześniej błędy, zamiast je rozpamiętywać.

Oto książka, której pisany był skandal. Zawarte w niej poglądy i refleksje musiały wydać się niezwykle groźne niewzruszonym strażnikom religijnej moralności. Powieść ukazywała się w latach 60-tych na łamach egipskiego dziennika „Al-Ahram”, ale pod postacią książki zaistniała tam dopiero kilkadziesiąt lat później. Tekst odczytywano jako obrazę Mahometa, profanację. Piątkowym modlitwom towarzyszyły ostre słowa krytyki pod adresem pisarza, a w 1994 r. miał miejsce nieudany zamach na jego życie. Twórczość Mahfuza wywoływała ostre dyskusje w świecie arabskim, chociaż jej wymowa była znacznie bardziej uniwersalna niż chcieliby tego jej przeciwnicy

Zawiedzeni będą wszyscy ci, którzy od teorii naukowych oczekują łatwych odpowiedzi. Z zadowoleniem pokiwają głową ci, którzy rozumieją skomplikowaną naturę istoty ludzkiej. Brak łatwej odpowiedzi nie oznacza oczywiście braku odpowiedzi w ogóle. Odpowiedzią jest jednak cała książka, więc trudno zacytować ją w krótkiej recenzji.

Książka napisana jest raczej lekko, sprawnie, bez zbędnych dłużyzn, a każdy rozdział zawiera krótki rys i sedno problemów lub sytuacji, jakie miały miejsce w Danbury. Niektóre wątki zostały potraktowane z powagą, ale nie brakuje także ciekawych lub wręcz zabawnych incydentów, które opisane są z niemałym poczuciem humoru lub ironią. Ponadto, w takim "smutnym miejscu", jak czasem pisze autorka, nie jest trudno o wzruszające momenty, ubarwiające życie rytuały czy gesty dobroci i bezinteresownej pomocy

Warto prześledzić uważnie rozmaite sformułowania myśli Nietzschego, uwikłane w przenikające się konteksty. Widać wtedy wyraźnie jego żywy namysł, to drążenie w głąb problemu w celu dotarcia do najgłębszego podłoża myśli. Nietzsche wciąż rozwijał i uszczegóławiał wątki z lat poprzednich, a nieustająca refleksja filozoficzna przenosiła krytykę na nowe płaszczyzny, wzbogacając jego przemyślenia.