Przed czytelnikiem  opis koncertowych wojaży, walki o barierki (o innym miejscu nie może być przecież mowy!), przygotowanych flag i koszulek mających zwrócić uwagę zespołu. Bogata galeria zdjęciowa obejmuje oczywiście zdjęcia z występów, trofea koncertowe, zakupione koszulki oraz setlisty. Całość, to bardzo bogaty opis podróży za Metallicą, najlepszym zespołem metalowym na świecie.

Pełna i najprostszej, życiowej mądrości, przeznaczonej tylko tym, którzy coś już w życiu przeżyli. Czyta się to świetnie i zachłannie, acz nie bez delikatnego uczucia zazdrości. Że można kochać kogoś tak głęboko i prawdziwie, że nawet śmierć nie stanowi dla tego uczucia żadnej przeszkody.

Ksiązka przyciąga uwagę od pierwszych stron. Burzy schematyczne myślenie o Nepalu i wskazuje nieznane karty jego historii. Dzięki temu, że Autor spędził w tym kraju tyle czasu, nie jako turysta, ale osoba, która próbuje dopasować się do lokalnej społeczności, odkrywamy wraz z nim miejsca, których świat Zachodu nie dostrzega. Widzimy przerażające skutki wojny, biedę, ludzkie cierpienie i strach. Jednak pomimo tego, a może dzięki temu, dostrzegamy również tę druga stronę. Spokój jaki dają buddyjskie świątynie i ich filozofia. Radość dzieci, które pomimo wszystkiego co przeszły, nadal potrafią się uśmiechać i bawić...

Osobowości znajdziemy tu wyłącznie wybitne: Pamuk, Alameddine, Škvorecký, Oz, Keret, Satrapi, Ugrešić, Spiró, Bärfuss, Müller, Simic, Ashbery i Manguel. Wywiady z nimi układają się w spójną całość - przemyślaną, choć nieplanowaną. Rozmowy nie były prowadzone z zamiarem wydania antologii, autor nie chciał włączać ich w teoretyczne szeregi, przypinać im łatek i segregować na literackich półkach.

Zdjęcia Stanisława Lilpopa są wyjątkowe z kilku względów: są to najprawdopodobniej pierwsze polskie barwne fotografie (najwcześniejsza jest datowana na 1909 r.), zbiór zachowany jest w bardzo dobrym stanie, a tematy wielu zdjęć mają nie tylko techniczne, ale i artystyczne znaczenie.