Ksiązka przyciąga uwagę od pierwszych stron. Burzy schematyczne myślenie o Nepalu i wskazuje nieznane karty jego historii. Dzięki temu, że Autor spędził w tym kraju tyle czasu, nie jako turysta, ale osoba, która próbuje dopasować się do lokalnej społeczności, odkrywamy wraz z nim miejsca, których świat Zachodu nie dostrzega. Widzimy przerażające skutki wojny, biedę, ludzkie cierpienie i strach. Jednak pomimo tego, a może dzięki temu, dostrzegamy również tę druga stronę. Spokój jaki dają buddyjskie świątynie i ich filozofia. Radość dzieci, które pomimo wszystkiego co przeszły, nadal potrafią się uśmiechać i bawić...

Osobowości znajdziemy tu wyłącznie wybitne: Pamuk, Alameddine, Škvorecký, Oz, Keret, Satrapi, Ugrešić, Spiró, Bärfuss, Müller, Simic, Ashbery i Manguel. Wywiady z nimi układają się w spójną całość - przemyślaną, choć nieplanowaną. Rozmowy nie były prowadzone z zamiarem wydania antologii, autor nie chciał włączać ich w teoretyczne szeregi, przypinać im łatek i segregować na literackich półkach.

Zdjęcia Stanisława Lilpopa są wyjątkowe z kilku względów: są to najprawdopodobniej pierwsze polskie barwne fotografie (najwcześniejsza jest datowana na 1909 r.), zbiór zachowany jest w bardzo dobrym stanie, a tematy wielu zdjęć mają nie tylko techniczne, ale i artystyczne znaczenie.

Jeśli to sam George R. R. Martin kryje się za osobą przemądrzałego karła, który zdobył sobie sympatię czytelników, to nic tylko pozazdrościć. Jednak Tyrion nierozcieńczony smakuje ciut gorzej niż podczas czytania sagi. Jego wypowiedzi rozproszone pośród dobrych paru tysięcy stron książek Martina, umieszczone w kontekście dziejących się wokół zdarzeń, brzmiały znacznie lepiej.

Książeczki dziecięce, które podbijają dziś rynek są graficznymi majstersztykami. Dopracowane w szczególe przyciągają wzrok i podbijają serca czytelników. Wydania dla dorosłych wypadają na ich tle blado, tak jakby przestrzeń do rozwijania niebanalnej kreski wytworzyła się zupełnie gdzie indziej. Wydawnictwo Dwie Siostry jest tego najlepszym przykładem.