Spośród ogromu zdarzeń, wybrał te, które najwierniej oddają specyfikę służby. Mnie osobiście mocno poruszył opis "roty" czyli sposób działania strażaków na miejscu akcji ratowniczej. Jest kwintesencją tej szczególnej służby jaką jest ratownictwo.

Bohaterką drugiej historii jest Rielle. Dziewczyna pochodzi z rodziny zamożnych farbiarzy, którzy marzą o awansie społecznym. Jest to trudne, bo światem, w którym żyją rządzą bardzo sztywne reguły. Rodzice Rielle pochłonięci są szukaniem odpowiedniego męża dla córki, a ona stara się odnaleźć w szkole, do której uczęszczają lepiej sytuowane koleżanki. Sytuacja robi się interesująca, gdy na jej drodze staje „splamiony” – człowiek  nielegalnie posługujący się magią. Gdy przetnie drogę dziewczyny, jej los się znacząco odmieni. A kiedy ta pozna Izare, biednego i przystojnego malarza, wydarzenia skomplikują się jeszcze bardziej.

„Narody Wietnamu” to typowe kompendium. Znajdziemy w nim skrótowe opisy każdej z mniejszości uporządkowane według jednego klucza: „liczba ludności”, „inne nazwy”, „język”, „lokalizacja”, „historia”, „wierzenia”, „stroje”, „gospodarka”, „zwyczaje i obyczaje” oraz „kultura i sztuka”. Jest to wiedza skondensowana – autor nie zagłębia się w szczegóły, rezygnując z nich na rzecz esencjonalnych opisów. Poznajemy kulturowe bogactwo Wietnamu, ale z pewnego dystansu.

Po raz kolejny Olga Rudnicka stanęła na wysokości zadania i uraczyła czytelników dobrą lekturą. Choć osobiście przyznam, iż z niecierpliwością czekam na powieść kalibru "Cichego wielbiciela", w której pokazała siłę swojego talentu, to i tak "Fartowny pech" sprawił mi dużą przyjemność.

Mimo autohagiograficznego charakteru pozycji, należy ją szczerze polecić czytelnikom zafascynowanym historią, polityką i gospodarką. Z przymrużeniem oka patrząc na przykładnego genseka doceńmy oddanie atmosfery epoki. Swą narrację często wzbogaca anegdotami, i choć czasami zdają się one śmieszyć jedynie ich autora, zdarzają się również perły, dla których warto nad książką się pochylić.