Ukazując przeinaczenia idei, niedociągnięcia w realizacji planów czy (przede wszystkim) bezsensowność samych założeń, Tyrmand nie pozostawia na komunizmie suchej nitki. Jednocześnie jednak krytykuje zapatrzonych w niego wykształconych ludzi tzw. Zachodu, którym wydaje się, że w można ów system zrealizować inaczej lub reformować. Nic bardziej mylnego.

Powieście „Tortilla Flat” o wiele bliżej do tego nurtu w twórczości Johna Steinbecka, który reprezentuje chociażby „Ulica Nadbrzeżna” – opowieści nacechowanych sporą dawką humoru i zdecydowanie lżejszych w odbiorze niż „Na wschód od Edenu”. Amerykański noblista lubuje się w ukazywaniu zwyczajnych ludzi przeżywających swoje zwykłe-niezwykłe przygody, zachwalając jednocześnie i podziwiając, że ktoś, kto w zasadzie nie ma niczego, nadal może żyć pełnią życia.

Wódka i piwo grodziskie leją się strumieniami, gwara poznańska, jak zwykle u Ćwirleja obecna, absurdy wpisane w codzienność lat osiemdziesiątych, są.

Łódzkie wydawnictwo Officyna postanowiło zmierzyć się z zadaniem wydania dzieł wszystkich Nietzschego w jednolitej szacie graficznej i z uzgodnioną terminologią, której brak we wcześniejszych polskich wydaniach jego prac publikowanych bez jakiejkolwiek myśli przewodniej. Za komentowanie filozoficznych wywodów Niemca wzięli się tym razem polscy znawcy tematu z Bogdanem Banasiakiem na czele. Wstępy poprzedzające każdą z filozoficznych rozpraw dają czytelnikowi możliwość zapoznania się z krytyczną analizą tekstów filozofa i ułatwiają w pewnym stopniu ich zrozumienie.

Czy zatem żeby zdystansować się do książki Bernharda potrzebny jest brak dystansu i całkowity brak obiektywizmu? Być może. Czy żeby napisać cokolwiek o Kalkwerk należy poddać się dyktaturze mowy, opresji języka, a w ostateczności paść ofiarą gwałtu dokonywanego przez „słowa, które w każdym przypadku wszystko szmacą”? Najwidoczniej tak.