Zabawne dialogi i akcja, która nabiera powolutku własnego tempa. Wszystko dzieje się niespiesznie, a bohaterów otacza aura niezwykłości. Uwielbiam fragmenty, w których siostry zabierają się do pieczenia. Łamana czekolada jest dźwiękiem tak rozkosznym, że wydaje nam się, że stoimy w tej cukierni i czekamy na swoją kolej

„Ikony mody”, ilustrowana książka przygotowana przez włoskich autorów, to zbiór dwudziestu legendarnych przedmiotów i nazwisk, które miały największy wpływ na modę i jej obecne oblicze. Selekcja jest oczywiście bardzo surowa, bo ich lista jest w rzeczywistości znacznie dłuższa. Trzeba jednak przyznać, że udało się autorom wyłowić te najważniejsze, takie, które określa się dziś mianem klasyki.

"Pożegnanie wolności" to czwarta część kryminałów z asystentką kryminalną Louise Rick oraz dziennikarką Camillą Lind w rolach głównych.

Powieść Kołczewskiej czyta się z ogromnym zaciekawieniem - napisana jest ona lekko, sprawnie i dzięki temu trudno się od niej oderwać. Nie traktuje jednak o prostych i błahych sprawach, bywa bowiem nieraz dramatyczna i zaskakująca. Trudno utożsamić się z główną bohaterką, pojąć jej decyzje oraz tok myślenia, a mimo to cicho się jej kibicuje i wstrzymuje na chwilę oddech, gdy przydarzają jej się w ilościach hurtowych nieprzyjemne i trudne do naprawienia sytuacje. Z drugiej strony, Anna Słabkowska to, pomimo podjętych błędnych decyzji i wielu słabości, osoba silna oraz zdecydowana i konsekwentna, a także żyjąca w zgodzie ze sobą i otoczeniem. Jej upór i determinacja pokazują, jak wiele można zdziałać, jeśli tylko odpowiednio się zawalczy i naprawia się popełnione wcześniej błędy, zamiast je rozpamiętywać.

Oto książka, której pisany był skandal. Zawarte w niej poglądy i refleksje musiały wydać się niezwykle groźne niewzruszonym strażnikom religijnej moralności. Powieść ukazywała się w latach 60-tych na łamach egipskiego dziennika „Al-Ahram”, ale pod postacią książki zaistniała tam dopiero kilkadziesiąt lat później. Tekst odczytywano jako obrazę Mahometa, profanację. Piątkowym modlitwom towarzyszyły ostre słowa krytyki pod adresem pisarza, a w 1994 r. miał miejsce nieudany zamach na jego życie. Twórczość Mahfuza wywoływała ostre dyskusje w świecie arabskim, chociaż jej wymowa była znacznie bardziej uniwersalna niż chcieliby tego jej przeciwnicy