"Mahatma Witkac" to przede wszystkim bowiem cichy hołd złożony zwykłym ludziom, drobnym ciułaczom dnia codziennego. Pod pretekstem rozmowy o Witkacym, sami wreszcie mogą komuś opowiedzieć o swoim życiu, jego jasnych i ciemnych stronach. O samotności, jaka dopadła ich na starość, rodzinnych smutkach i radościach, o tym, co udało im się osiągnąć, a gdzie ponieśli porażkę. Dlaczego ich głos miałby nie pójść w świat? W czym ich ból miałby być mniejszym od tego, który odczuwał sam Witkacy? Naprawdę, czy nie warto wysłuchać tego, co mają do powiedzenia?

Książka podzielona jest na kilka przejrzystych części. Na początku poznajemy zarys historyczny krain, w których zamieszkiwały Dzieci Lasu, a później Pierwsi Ludzi i Andalowie. Więcej miejsca poświęcone jest Królestwu Smoków, czyli rządom Targaryenów od Aegona I Zdobywcy do szalonego Aerysa II. To istna galeria nietuzinkowych władców – czasami mądrych i odpowiedzialnych, ale częściej ekscentrycznych i nieobliczalnych. Zwłaszcza o ostatnich latach ich rządów czyta się z zainteresowaniem, bo to właśnie wtedy miały miejsce wydarzenia, które rzutują na wątki znane z „Gry o tron”. Jeśli ciekawi Was młodość Tywina, szczegóły Tańca Smoków i szaleństwa Obłąkanego Króla albo przebieg Buntu Roberta, będziecie usatysfakcjonowani lekturą.

Kacperek to typowy chłopiec, skory do zabawy, ale i nie stroniący od książek. I to właśnie w bibliotece, do której zaprowadziła go po raz pierwszy mama, przeżywa swoją wielką przygodę. 

Tego, kto zna i lubi twórczość Marii Czubaszek, nie trzeba będzie przekonywać do sięgnięcia po tę lekturę. Dzięki jej charakterystycznemu, przewrotnemu językowi, można wrócić do zapomnianych już wydarzeń społecznych i politycznych...

Dla życiorysu takiego, jakim może pochwalić się gwiazdor Polski Ludowej, przyjęta forma wywiadu rzeka sprawdza się doskonale. W końcu aktor, nie wypominając mu wieku, to rocznik połowy lat dwudziestych dwudziestego wieku. Za sobą ma więc kawał życia. Na żywo obserwował przełomowe momenty dla Polski oraz liczne przemiany, jakie następowały w kraju. Takich historii najlepiej słuchać z pierwszej ręki. Oczywiście o wszystkim opowiedzieć nie mógł, ale tło historyczne nakreślił bardzo sprawnie