Akcja trzyma w napięciu od początku do samego końca, jeśli zdarzały się jej przestoje, to nie wpływały one negatywnie na fabułę, ani dalsze tempo jej prowadzenia. Na docenienie zasługują również dialogi, a w szczególności te jakie ze swoimi podwładnymi prowadzą wspomniani wcześniej Imperator i Generał. Różnice w teorii dotyczącej jedynki i zer następujących po niej w ujęciu tej dwójki bohaterów gwarantują Bartkowi Biedrzyckiemu powodzenie w karierze coacha, gdyby kiedyś zamierzał zmienić zawód.

Poza samym opisem działalności naukowej tytułowego bohatera, dowiemy się też co nieco o jego życiu rodzinnym, a także poznamy ciekawe anegdoty z jego życia. Zaletą książki są również ramki z informacjami rozszerzającymi, traktującymi nie bezpośrednio o Darwinie, ale o innych ciekawych zagadnieniach związanych z poruszanymi tematami.

Tata Józefa jest przesiąknięty emocjami i przyznaje synkowi rację, że życie nie jest piękne, jednak nie poprzestaje na kontestacji rzeczywistości. On zamierza ją poprawić.
Pytanie tylko dlaczego przy tej całej swojej sile i wielkiej mocy jest na tyle kruchy, że mama łamie go przytulając i próbując pocałować? Sam tata zdaje się nie znać na to odpowiedzi.

Złote myśli, które są w niej ujęte, pozwalają spojrzeć sercem i odważnie stwierdzić, że warto oswajać i dać się oswoić, mimo cierpienia, które może się z tym wiązać. Że ci, którzy rozumieją życie, śmieją się z liczb, a baobaby, mimo iż są wielkie jak kościoły, też były kiedyś małe. I że pożyteczność nie musi być wymierna. Jak praca latarnika na piątej planecie, wystarczy, że jest po prostu piękna.

Stephanie swą uwagę musi podzielić nie tylko między kolejnych NS-ów, których musi złapać i wsparcie Luli, ale również pomoc Komandosowi. Jego firma ma bowiem nie lada problem: ktoś podając się za pracowników jego firmy, okrada podstępem jego klientów...