Tego, kto zna i lubi twórczość Marii Czubaszek, nie trzeba będzie przekonywać do sięgnięcia po tę lekturę. Dzięki jej charakterystycznemu, przewrotnemu językowi, można wrócić do zapomnianych już wydarzeń społecznych i politycznych...

Dla życiorysu takiego, jakim może pochwalić się gwiazdor Polski Ludowej, przyjęta forma wywiadu rzeka sprawdza się doskonale. W końcu aktor, nie wypominając mu wieku, to rocznik połowy lat dwudziestych dwudziestego wieku. Za sobą ma więc kawał życia. Na żywo obserwował przełomowe momenty dla Polski oraz liczne przemiany, jakie następowały w kraju. Takich historii najlepiej słuchać z pierwszej ręki. Oczywiście o wszystkim opowiedzieć nie mógł, ale tło historyczne nakreślił bardzo sprawnie

Tak wśród krzyków i wrzasków, ostrzeliwany co rusz migocącymi piłeczkami przeznaczonymi, jak sądze, dla zdziczałych zwierząt, spędziłem cudowne pięć minut na lekturze tekstów-porad traktujących o miejscach, gdzie można ukryć mniej lub bardziej wartościowe "coś". Z pewnością autor Mateusz Wysocki niejedno w życiu schował, dziś zaś odkrywa przed czytelnikami mikroświat, którego na codzień nie dostrzegamy, odsłaniając zarazem jako debiutant swój wielki talent. My, dorośli nie patrzymy na liczne skrytki dziecięcym okiem, dojrzało nam ono i choć widzimy więcej nierzadko towarzyszy nam, a przynajmniej mi uczucie odarcia z czegoś wyjątkowego.

Książkę czyta się szybko, ale z dużym przymrużeniem oka. Bohaterowie nakreśleni są w taki sposób, że ani ich motywacje, ani zachowania nie są zbytnio wiarygodne. Wydaje się, jakby to oni mieli służyć fabule, a nie na odwrót. Historia również podana jest dosyć schematycznie – łatwo przewidzieć finał każdego z wątków, a głównym zabiegiem, który ma je wzbogacać, jest ich coraz większe zagmatwanie.

Przemyślenia Hanny żyjącej samotnie wśród obcych ludzi, których nie rozumiała i których przeważnie się bała, są momentami ciekawe, niestety cała reszta historii nie przykuwa niczym uwagi