Obie aktywności skrzętnie odnotowywał – dawki przyjętych narkotyków oraz ilość stosunków seksualnych. Węgier był świadomy postępujących skutków uzależnienia, negatywnego wpływu „trucizny” na samopoczucie (huśtawki nastrojów) oraz na pracę w związku z czym kilkukrotnie podejmował próby odstawienia używek. W opublikowanych fragmentach dziennika poruszone zostały przede wszystkim przywołane powyżej problemy. Poza nimi pojawił się wątek pracy w klinice oraz strzępy informacji o otaczającym autora świecie. Lekarz znajdzie w dzienniku ciekawszy materiał niż historyk.

Jamnikarium zasługuje także na pochwałę w kwestii opracowania graficznego. Zuzanna Malinowska stanęła na wysokości zadania ozdabiając karty książki rozlicznymi ilustracjami, rycinami, starymi fotografiami i wycinankami z archiwalnych magazynów. Kto pamięta estetykę „Szpilek”, albo rysunki z „Przekroju” rozpozna charakterystyczny vintage-komiksowo-kolażowy styl. Są tu nawet rękopisy listów, które otrzymała autorka od właścicieli psów, zwyczajnych-niezwyczajnych miłośników „szczekających hot-dogów”.

Nakreślenie postaci zaczyna się bardzo delikatnie – autor kreuje pozornie idealną rodzinę Sigeriusów – piękne i inteligentne córki, dbająca o dom matka i Siem – czuły i kochający mąż i ojciec, wybitny matematyk i uznany profesor, aspirujący do roli polityka. Otaczają ich pieniądze, szacunek i uznanie, maskują jednak tym samym zarówno tajemniczą przeszłość, jak i potworną przyszłość. Zaskakująca jest świadomość bohaterów, którzy wiedzą, że ich patchworkowo-dysfunkcyjna rodzina zmierza do upadku, że oni sami są na skraju eksplozji takiej samej, jaka dokonała się w magazynie sztucznych ogni.

Niesamowity dystans do siebie, którego nie można odmówić Żurkowi, Bieleckiemu i Gawlińskiemu dodaje kolorytu opowiadanym przez nich historiom, które ani na chwilę nie nudzą czytelnika, co w literaturze autobiograficznej jest, wydawać by się mogło, nie do uniknięcia. Kropk nad i są zapisy najpopularniejszych skeczy, za które Neo-Nówkę pokochały miliony ludzi. Sympatia do ich twórczości zdecydowanie wzrasta nawet mimo tego, że niewiele mówią o seksie, narkotykach, książkach i innych używkach.

Książka zawiera porady zarówno dla szefów zespołów sprzedaży, jak i dla zwykłych opiekunów klienta, którzy dzień w dzień muszą wychodzić na sprzedażowe pole bitwy, a co więcej, ku uciesze swych managerów wracać z niego z tarczą. Na początek 10 przykazań kultury obsługi klienta wg Tony’ego Hsieha - szefa firmy Zappos. Zadziwiaj obsługą - rzecze ów, nieznany Polakom człowiek niewątpliwego sukcesu. Niech klientowi z wrażenia opadnie szczęka, niech Cię zapamięta może nie na wieki, ale na tygodnie, po których biegusiem wróci do Ciebie, byś znów obsłużył go w równie doskonały sposób. Nie bój się zmian, edukuj się, doskonal swój warsztat sprzedażowy, bądź radosny dla współpracowników, miły dla klientów, tryskaj energią…