O tych – jak się okazuje – niesamowitych ssakach pisze zwięźle i ciekawie, cierpliwie tłumacząc wszystkie obiegowe mity i niejasności. Nie ma tu jednak miejsca na nieznośnie moralizatorski ton. Jest raczej przestrzeń dla intrygujących faktów i dowcipnych anegdot. Autor nie ukrywa przy tym osobistych opinii, dzięki czemu z książki wyłania się obraz zapalonego przyrodnika, jeszcze bardziej dodający jej wiarygodności. Podobnie jak piękne zdjęcia i mapy, które tę narrację ilustrują, a bez których nie sposób wyobrazić sobie tej książki.

Osiągnięcia opisanych postaci nie cieszą się dziś taką sławą jak wyprawy Kolumba, Magellana czy innych podróżników doby wielkich odkryć geograficznych. Nie dziwi to zważywszy na krajowe czy regionalne znaczenie dokonań Polaków. W końcu zbadanie i opisanie pasma górskiego zawsze będzie mniej spektakularne niż odkrycie całego kontynentu czy opłynięcie globu ziemskiego po raz pierwszy w dziejach. Nawet Paweł Edmund Strzelecki, którego stopa stanęła na wszystkich kontynentach za wyjątkiem Antarktydy, zapisał się w pamięci ludzkiej przede wszystkim jako eksplorator Australii. Z kolei ich wkład do nauki, jakkolwiek w poszczególnych dziedzinach ogromny i doceniany niekiedy do obecnych czasów, to zbyt mało, aby przebić się do świadomości szerokich rzesz ludności. Najbliżej wielkiej sławy znajdował się Benedykt Polak. Ponad ćwierć wieku przed Marco Polo wędrował w głąb Azji aż do terenów obecnej Mongolii, ale to Włoch zyskał sławę u potomnych.

Brud to lektura szokująca, ostro zderzająca czytelnika z sytuacjami, z którymi każdy z nas ma w mniejszym lub większym stopniu styczność. Jak już autor zdążył nas przyzwyczaić w poprzednich ksiażkach,  serwuje prawdy rządzące dzisiejszym światem, czy tego chcemy czy nie. Mocna lektura z elementami śmiechu przez łzy, refleksyjna i bardzo dosadna w swoich racjach. Niepozostawiająca czytelnika obojętnym, przez co dodaje jej niezwykłej wartości. Na pewno nie dla wszystkich i nie na każdym etapie życia społecznego i uczuciowego. Z pewnością twórczość Piotra C. będzie przewijać
się jeszcze przez wiele pokoleń Polaków.

Cykl rozmów dziennikarza Artura Górskiego z Jarosławem Sokołowskim, zaczął po trzeciej części zjadać własny ogon. W części szóstej udało się autorom ukazać nowe wydarzenia, urozmaicające dotychczasową relację Masy o jego działalności i życiu w zorganizowanej grupie przestępczej. Oczywiście, po lekturze niesmak pozostaje wciąż ten sam jak po poprzednich częściach, choć w jednym punkcie można przyznać Masie rację. Panowie odnieśli się bowiem do filmu Pitbull. Nowe
porządki. Masa o żołnierzach polskiej mafii to kolejna odsłona równoległego świata, w którym nikt o zdrowych zmysłach nie chciałby funkcjonować, a który wciąż jest niestety blisko nas.

Oczywiście, dzieło Podlewskiego nie odmieni waszego życia ani nie sprawi, że na nowo przemyślicie pewne sprawy, ale też nie pozostawi z odczuciem, że zmarnowaliście swój czas na obcowanie z literaturą klasy D. Autorowi udało się stworzyć wiarygodny, przemyślany świat, zaludniony dodatkowo przez bohaterów, których los nie jest nam obojętny. I choć fabularnie oba tomy nie odbiegają od pewnych schematów charakterystycznych dla space opery, to miejscami Podlewski potrafi nas jednak mile zaskoczyć.