Rodzina Mazurskich kupiła domek, w którym zamierzają spędzić rodzinne i spokojne święta Bożego Narodzenia, z dala od zgiełku miasta. Taka oprawa świąteczna wymaga także specjalnych prezentów, dlatego Jędrek z Marcelą zmierzają do antykwariatu, żeby kupić upominki dla najbliższych. Chłopiec ostatecznie kupuje książkę kulinarną dla Babci Buni. Wkrótce okazuje się, że w antykwariacie był napad, którego dokonał święty Mikołaj, a szukał właśnie książki z przepisami, zakupionej wcześniej przez Jędrka. Rozpoczyna się seria dziwnych zbiegów okoliczności, podczas których ginie cenny skarb Bydgoszczy, a nasi bohaterowie są w samym centrum tej niebezpiecznej akcji.

Autorka wybrała myśli i sentencje najważniejszych postaci w kulturze i literaturze światowej. Znajdują się tu nie tylko literaci, ale także filozofowie czy politycy. Obok aforyzmów, Dorota Malinowska przedstawia na końcu książki biogramy wszystkich osób, których słowa wykorzystała w książce. Znajdziemy tu zatem informacje o Tuwimie, Mickiewiczu, Talesie z Miletu, Tolkienie, Twardowskim, Arystotelesie czy Sokratesie. Jak widać wśród autorów sentencji znaleźli się zarówno Polacy, jak i inni artyści.

W drugiej części Grinch, już przemieniony, staje się ogromnym entuzjastą świąt. Przybiera to ogromne rozmiary i rozrasta się do tego stopnia, że bierze udział w konkursie na najpiękniejszą choinkę w Ktosiowie1 Niestety pech chce, że zajmuje zaszczytne, jednak drugie miejsce. Grinch wpada w złość i już ma znów zakuć swoje serce w lód, jednak z pomocą jak zwykle przychodzi mała Ktosinka. To ona powoduje, że serce stwora znów wypełnia ciepło miłości.

Nie jest to książka oczywista i należy się na to przygotować. Wszystko jest osnute tajemnicą, którą powoli się odkrywa. Trochę mi to przypomina właśnie dekadentyzm i bohemę artystyczną. Jak dla mnie klimat był magiczny, uwodzicielski i bardzo baśniowy. Przyznam się, że nie czytałam wcześniej takiej książki. Fabuła rozkręca się bardzo powoli, jednak mam wrażenie, że jest to celowy zabieg, który ma wskazać na coś ważniejszego, a mianowicie na historię samą w sobie, na kreację postaci, które są dość specyficzne i zdecydowanie tajemnicze. Tutaj realizm zlewa się w jedno z magią, a wszystko jest zaklęte w przecudowną opowieść.

Podobało mi się to, że pomimo infantylnego tematu, autorka stworzyła bardzo ciekawą opowieść, nasiąkniętą piękną polszczyzną, której wielu ludziom współcześnie brakuje. Plus także za to, że ja, doktorantka literaturoznawstwa, musiałam sprawdzić prawdziwość tezy o Delfine i Słowackim. Właśnie takie książki, które podsycają naszą ciekawość, warto polecać. Taki właśnie jest tytuł Jak (nie) zostać królową. Pozornie to prosta i lekka historia z królewskim dworem w tle, jednak skrywa w sobie pokłady humoru i prawdziwą lekcję docierania do drugiego człowieka. Warto tutaj dodać, że nie tylko Malwina jest postacią na dwieście procent. Również kreacja Oskara jest świetna i zasługuje na uwagę. Król zastany w wielkowiekowej tradycji, który chce podążać za głosem serca i wyznaczyć nowe trendy monarchii. Potrzebuje jedynie lekkiego wsparcia i powiedzenia: ,,Ja jestem obok”.